بازشناسی مولفه های هویت در بستر معماری خانه های قاجاری

چکیده:بحران هویت در ایران با توجه به تاریخچه فرهنگ، ادبیات و سابقه والای تمدن دارای اهمیت بسیاری است و لزوم توجه بیشتری را دارا می باشد .هدف از انجام این پژوهش، احیاء هویت در معماری مدرن در جهت رهایی از این بحران است. با توجه به اینکه معماری سنتی دارای پشتوانه ای غنی از تمامی ابعد هویتی است، بر اساس روش‌های تعریفی- تطبیقی و بر مبنای مطالعات کتابخانه‌ای، به بررسی علل ایجاد بحران هویت در معماری مدرن پرداخته شده و سپس عوامل اساسی شکل‌گیری هویت در خانه های سنتی ایران (دوره قاجار) بازشناسی شده است تا مولفه‌هایی جهت دستیابی به هویت در معماری مدرن ارائه گردد. معماری در دوره قاجار براساس پاسخ به نیاز های زمان خویش طراحی شده است و در گذر زمان، با تغییر نیاز ها، فرهنگ و شیوه زندگی مردم در موقعیت های مختلف جغرافیایی ایران همچنان پاسخگو بوده است. از زمان مدرنیته با تکیه بر عقل گرایی و خرد گرایی، نیازهای روحی و روانی و کالبدی انسان نادیده گرفته شد که تاثیر این دیدگاه در معماری، به عمل‌گرایی منجر گشت و در ادامه عدم توجه به ابعاد هویتی، معماری مدرن را دچار بحران کرد. در نتیجه با طراحی مبتنی بر ابعاد هویت و با شناخت اقلیم، نیاز ها و سبک زندگی مردم در عصر حاضر و پرهیز از طراحی عمل گرا، میتوان هویت را در معماری مدرن زنده کرد.