بررسی تاثیر عوامل زﯾﺴﺖ ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ در اﻓﺰاﯾﺶ ﯾﺎدﮔﯿﺮی رﯾﺎﺿﯽ در دوره اﺑﺘﺪاﯾﯽ ﺑﺎ روش ﺗﺪرﯾﺲ ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮ ﺑﺎزی

نقش بازی در افزایش یادگیری دانش آموزان غیر قابل انکار است اما آن چیزی که باعث می شود الگوی تدریس بازی تا حد زیادی مورد توجه قرار بگیرد عوامل زیست شناختی می باشد که در درون بدن در هنگام انجام فعالیت به وجود می‌آید. انسان در درون بدن خود دو دستگاه اصلی دارد که وظیفه آن کنترل فیزولوژی بدن اوست. بازی به عنوان یک عامل خارجی می تواند هر دو دستگاه عصبی و درون ریز بدن انسان را تحت تاثیر قرار دهد و سبب افزایش ترشح برخی انتقال دهنده ها و هورمون ها شود. این هورمون ها و انتقال دهنده ها سبب ایجاد برخی اتفاقات مهم در بدن انسان می شود که می تواند در افزایش یادگیری دروس به خصوص در درس ریاضی موثر باشند. منظور از بازی در این پژوهش صرفا بازی های غیردیجیتالی می باشد که ظرفیت این را دارند که بتوانند در خلال سرگرم کردن دانش‌آموزان به آن ها مطالب مفیدی را یاد بدهند. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر عوامل زیست شناختی در افزایش یادگیری ریاضی با نگاه به الگوی تدریس مبتنی بر بازی قصد دارد این عوامل مهم را شناسایی کرده و از آن ها در بهبود عملکرد دانش آموزان در یادگیری استفاده کند. روش پژوهش به صورت کتابخانه ای می باشد. یافته ها حاکی از این است که روش تدریس بازی با توجه به تغییرات و فعل و انفعالات زیست شناختی درون بدن، یکی از روش های موثر در افزایش یادگیری ریاضی در دانش آموزان می باشد.