طراحی فضاهای عمومی پیاده مدار در راستای ارتقاء سلامت جسم و روان مادر و کودک (نمونه مطالعاتی: خیابان خیام جنوبی شهر ارومیه)

از مهمترین مسائل شهری که انسان همواره در ارتباط با جوامع شهری و محیط پیرامون خود با آن روبه رو بوده است، خلق فضاهای شهری مطلوب است. با توجه به این امر که حرکت پیاده، طبیعی، قدیمی و ضروری ترین شکل جابجایی انسان در محیط است که نقش اساسی در ادراک محیط و ارتباط با آن دارد. پیاده راه ها یا مسیرهای پیاده برای تبدیل فضاهای سکونتگاهی به مکان های امن و لذتبخش برای پیاده روی اختصاص داده شده اند. امروزه، در سیاست های شهری به دنبال تقویت محیط های پیاده و از بین بردن موانعی هستیم که توانایی ما را برای پیاده روی آسان و ایمن، محدود می کند. از طرفی با توجه به این امر که تعداد جمعیت کودکان نواحی شهری در جهان در حال افزایش است و این بخش از جمعیت به عنوان سرمایه هر کشور محسوب می شود، طراحی فضاهای مناسب برای کودکان از اهمیت بالایی برخوردار می باشد؛ تا کودکان در آن رشد کنند و نیازهای خود را برطرف نمایند. کودکان به عنوان عضوی از جامعه دارای مجموعه ای از خواسته ها و نیازها هستند که با در نظر گرفتن نظریه همه شمولی شهرها، بایستی کودکان و مادران آنها را به عنوان گروه مهمی از استفاده کنندگان از فضاهای عمومی مدنظر قرار داد. پژوهش حاضر از نوع کاربردی بوده و روش تحقیق از نوع تحلیلی- توصیفی می باشد. در این پژوهش و به منظور گردآوری داده ها و اطلاعات از شیوه های اسنادی و کتابخانه ای و میدانی و ابزار مشاهده و عکسبرداری استفاده و از رویکرد کیفی و ماهیتا اکتشافی استفاده شده است. برای بررسی این امر خیابان خیام جنوبی شهر ارومیه به عنوان نمونه موردی مطالعه انتخاب و اطلاعات به دست آمده از طریق تکنیک سوات مورد تحلیل قرار گرفت. هدف پژوهش، ارتقاء سلامت مادر و کودک از طریق طراحی فضاهای عمومی پیاده مدار می باشد. نتایج پژوهش نشان می دهد که پیاده راه مورد مطالعه با شاخص های شهر دوستدار کودک، مقداری فاصله دارد و در این راستا پیشنهادهایی برای بهبود این فضا برای دستیابی به این هدف ارائه شده است.