تشخیص ناهنجاری گفتاری با استفاده از مدل‌سازی جاذب‌های صوتی در فضای بازسازی شده فاز

بررسی مشخصه های صوتی سیگنال گفتار روشی مناسب و غیرتهاجمی در تشخیص ناهنجاری‌های گفتاری است. در این تحقیق نشان داده شده است که با مدل‌سازی جاذب‌‌های گفتاری بوسیله جاسازی سیگنال گفتار در فضای بازسازی شده فاز rps)) و استخراج مشخصه‌‌های مبتنی بر روش مدل‌سازی mvar می‌توان اطلاعات مناسبتری را برای دسته بندی سیگنال صوتی به دو گروه سالم و بیمارکسب نمود. همچنین در مدلسازی با mvar عملکرد ضرایب فیلتر و انعکاسی در درجه های مختلف بررسی شده است. بعلاوه فرایند مدل‌سازی بر روی اطلاعات دینامیک و استاتیک جاذب‌ها بطور جداگانه مقایسه شده است. روش رده‌بندی به کار گرفته در این پژوهش بر مبنای مدل مخلوط گوسی (gmm) است. نتایج سیستم پایه 44/91 درصد برای ویژگی‌های مبتنی بر کپستروم و 55/95 درصد برای ویژگی‌های آشوبی به دست آمده است. بوسیله روش پیشنهادی استخراج ویژگی مبتنی بر mvar بالاترین دقت برابر با 47/93 درصد مربوط به ضریب فیلتر درجه نهم از اطلاعات دینامیک جاذب حاصل شده است. در نهایت با افزودن ویژگی‌های روش پیشنهادی به بردار ویژگی‌های کپستروم و آشوبی مقدار دقت نهایی برابر با 67/98 درصد در تفکیک و جداسازی سالم از بیمار حاصل شده که نشان دهنده موثر بودن روش پیشنهادی است.