تاثیر حرارت ورودی فرایند Smaw بر ریزساختار و سختی اتصالات جوش فولاد زنگ نزن دوفازی 2205

در این پژوهش جوشکاری فولاد زنگ نزن دوفازی 2205 با استفاده از فرایند smaw و الکترود 2209 در سه حرارت ورودی kj/mm 26/0 و 445/0 و 557/0 انجام شد. ریز ساختار نواحی مختلف اتصال توسط میکروسکوپ‌های نوری و الکترونی روبشی(sem) مجهز به سیستم تحلیل نقطه ای eds مورد بررسی قرار گرفت. سختی فلز جوش با استفاده از دستگاه سختی سنج ویکرز اندازهگیری شد. بررسی‌ها نشان داد که ریز ساختار فلز جوش به صورت فریتی-آستنیتی است. مشخص گردید که با افزایش حرارت ورودی به دلیل کاهش نرخ سرد شدن، تشکیل آستنیت در فلز جوش و در ناحیه متاثر از حرارت افزایش یافته است. علاوه بر این مشاهده گردید که افزایش حرارت ورودی باعث گسترش ناحیه haz و افزایش اندازه دانه های فریت در این منطقه گردیده است. معلوم گردید که جوشکاری سبب تشکیل آستنیت ثانویه در ناحیه haz گردیده است و با بالا رفتن حرارت ورودی آستنیت ثانویه بیشتری مشاهده گردید. نتایج نشان داد که با افزایش حرارت ورودی به دلیل کاهش درصد فریت در فلز جوش، سختی کاهش یافته است.