بررسی تاثیر فرآیند عملیات حرارتی بر روی میکروساختارهای نفوذی و غیرنفوذی و استحکام کششی و سختی میلگردهای تولید شده به روش نورد گرم

میلگرد، یکی از متداول‌ترین مقاطع فولادی است که در صنعت ساختمان برای جبران استحکام کششی پایین بتن مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این پژوهش به بررسی تاثیر سه میکروساختار فریت، فریت-پرلیت و مارتنزیت تمپر شده بر خواص مکانیکی میلگردها با استفاده از آزمون‌های کشش، سختی و اندازه‌گیری ازدیاد طول نمونه‌ها پرداخته شده است. در این پژوهش به طور کلی ابتدا نمونه های 1، 2، 3 و4 را به مدت زمان 1 ساعت در 950 درجه سانتی‌گراد داخل کوره قرار داده تا کاملا آستنیته شوند و سپس نمونه‌ها را به ترتیب داخل کوره (میلگرد1)، مجاورت هوا (میلگرد2)، مجاورت جریان هوای سرد (میلگرد3) و در آب (میلگرد4)، سرد شده است. نتایج آزمایشات نشان می‌دهد میلگرد سرد شده در آب بیشترین مقدار سختیhv 337 را نسبت به دیگر میلگردها دارا است اما از طرف دیگر مقدار ازدیاد طول این نمونه برابر با 4 درصد می‌باشد و در مقایسه با دیگر نمونه ها کمترین مقدار است که به دلیل ساختار بسیار سخت و ترد مارتنزیتی آن می‌باشد. بهترین نتایج به دست آمده مربوط به میلگرد شماره 3 است که مقدار تنش تسلیم و استحکام کششی نهایی آن به ترتیبmpa 352 وmpa 614 می باشد و مقدار ازدیاد طول به دست آمده برابر20 درصد است.