اثر ترکیب محیط کشت بر رشد جلبک اسپیرولینا و مقدار رنگدانه فیکوسیانین

اسپیرولینا سیانوباکتر فتوسنتز کننده‌ای است که در تغذیه انسان، دام ، طیور و آبزیان کاربرد دارد. در این پژوهش اثر ترکیب محیط کشت بر رشد جلبک اسپیرولینا و رنگدانه فیکوسیانین مورد بررسی قرار گرفت. سه نوع محیط کشت zarrouk ، bg11 و محیط کشت جدید تغییر یافته zarrouk استفاده شد. فیکوسیانین بادستگاه اسپکتروفتومتر اندازه گیری شد. آنتی‌اکسیدان با روش dpph و استخراج فیکوسیانین، از روش فریز-دفریز انجام شد. براساس یافته‌های پژوهش، میزان رشد و وزن خشک جلبک در محیط کشت جدید تغییر یافته zarrouk نسبت به محیط کشت zarrouk، bg11کاهش معناداری (05/0>p) نشان داد. این در حالی است که بین محیط‌های کشت zarroukو bg11 اختلاف معناداری مشاهده نشد. میزان غلظت فیکوسیانین جلبک در محیط کشت zarrouk افزایش معناداری نسبت به محیط کشت جدید تغییر یافته zarrouk نشان داد. اما تفاوت معناداری با محیط کشت bg11 نشان نداد. میزان استخراج و میزان آنتی‌اکسیدانی فیکوسیانین در محیط‌های کشت zarrouk و bg11افزایش معناداری نسبت به محیط کشت جدید نشان دادند. بالاترین میزان رشد، غلظت فیکوسیانین و کلروفیل جلبک در محیط کشت zarrouk و میزان استخراج و آنتی اکسیدانی فیکوسیانین در محیط‌های کشت zarrouk و bg11 و کمترین میزان این متغیرها در محیط کشت جدید تغییر یافته zarrouk مشاهده شد. بطور کلی، نتایج پژوهش حاضر نشان داد، که استفاده از محیط کشتzarrouk و bg11 نسبت به محیط کشت جدید تغییر یافته zarrouk ، محیط مناسب‌تری جهت تحریک و افزایش تقسیمات سلولی می‌باشد. بطوریکه، سبب افزایش زیست توده سلولی و رشد سریعتر و بهتر جلبک مزبور می‌گردد.