مطالعه‌ی ظرفیت‌های دراماتیک مقتل الشویچی با نگاهی به داستان‌های فرعی و اشخاص استثنایی

مقتل و مقتل خوانی در بین اعراب خوزستان جایگاه ویژه ای دارد. مقاتل به‌عنوان نمود عینی اعتقادات و باورداشت های اعراب، دارای نقاط قوت بسیاری برای تبدیل‌شدن به یک اثر دراماتیک را دارند. پژوهش های نگارندگان نشان از وجود و بهره گیری از چند عنصر ویژه دراماتیک در متن عربی مقتل الشویچی دارد. یافته های این پژوهش نشان می دهد که از سویی در طرح داستان های فرعی، نشانه هایی از نبوغ داستان‌پردازی غیرکلاسیک که قبلاً مبتنی بر پرداخت تنها یک داستان مرکزی در اثر بود و در این مقتل این قاعده تغییریافته به چشم می خورد و از دیگر سو، حضور اشخاص ماورایی که در مقاتل دیگر دیده نمی شوند، مشهود است. نتایج حاصل از این پژوهش مبین ذوق و قریحه ی هنرمندانه ی مردم این خطه از ایران در پرداخت به موضوع شهادت امام حسین(ع) است. با توجه به حضور نگارندگان در مراسم مقتل خوانی روز عاشورای طایفه ی آل منصور خوزستان که صرفاً از این مقتل بهره می برند، و انجام مصاحبه با عوامل اجرایی و مقتل خوان، این پژوهش به صورت ترکیبی از روش کتابخانه ای و میدانی بهره برده است.