روش های یادگیری ترکیبی در آموزش و تربیت فنی، حرفه ای و مهارتی

روش یادگیری ترکیبی با شتابی رو به افزایش در حال نفوذ و گسترش در نظامهایآموزش رسمی و غیر رسمی است. بیماری کووید 19 نیز این نفوذ را گسترده تر کرد و سیستم آموزش و تربیت فنی و حرفه ای )آتفح( نیز تحت تاثیر این نفوذ و تغییرات قرار گرفت. گرچه این تغییر سریع اثراتی منفی بر کیفیت سیستم آموزش عملی آتفح داشت اما به ما آموخت که برنامه ریزی دراز مدت و سیاستگذاری در این زمینه از اهمیت بسیار باالیی برخوردار است. از آنجایی که الزمه ی هر گونه برنامه ریزی و سیاستگذاری، پژوهش و مطالعه تاریخچه علمی است، این مقاله مروری قصد دارد با تعریف اصطالحات، تاریخچه شکل گیری، الزامات محیط های یادگیری در عصر دیجیتال ، گسترش زمان یادگیری فراتر از زمان رسمی از طریق شبکه جهانی و ملی ارتباطات و فناوری اطالعات، روند های اجباری توسعه روش های یادگیری ترکیبی، اجرا، تعیین ضریب نفوذ در مقایسه با دیگر رویکرد ها، کیفیت و ارتباط این روش یادگیری با روندهای نوظهور در آموزش جهانی، به درک و آگاهی از یادگیری ترکیبیخصوصاً در آموزشهای فرا راهبردی فنی و حرفه ای کمک کند. روش مورد استفاده و استناد در این نوشتار ؛ مرور و ترکیب یافته ها مبتنی بر جستجو در اینترنت )مقاالت عمدتا منبع باز ( پست های وبالگی توسط محققان با اعتبار بین المللی و منابع 2 منتشر شده در یونسکو و یونیوک ، ،col 4,ec 3و oecd 5ilo ،مجالت و کتابهای این حوزه، با هدف شناخت راهبردی برای استفاده در آموزش و تربیت فنی، حرفهای و مهارتی در دوران همهگیری کووید 19 و پسا کرونا است .