ارزیابی مقاومت لاین های پیشرفته گندم دیم در مراحل گیاهچه ای و گیاه کامل در برابر تعدادی ازنژادهای زرد رنگ

به منظور ارزیابی مقاومت صد لاین پیشرفته گندم دیم در برابر زنگ زرد، گیاهچه ها در مرحله ای که برگ اول بطور کامل بازشده و برگ دوم ظاهر شده بود، با مخلوط اسپور و پودر تالک ( به ترتیب به نسبت 1 به 4) نژادهای 134e134a+, 172ei82a+,142ei50a+,6eoa- بطور مجزا مایه زنی شده و تحت شرایط تاریکی با دمای 10 درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی 98% بمدت 48 ساعت قرار داده شد. برای توسعه آلودگی در بافت میزبان گیاهان با دوره نوری 16 ساعت روشنایی( در دمای 15 درجه ) و 8 ساعت تاریکی( در دمای 12 درجه سانتی گراد) تیمار شدند. شدت نور مناسب در دوره روشنایی معادل 20-16 هزار لوکس بود که توسط لامپ های پرفشار سدیمی تامین شد. یادداشت برداری از تیپ آلودگی، 15 و 17 روز پس از مایه زنی با استفاده از مقیاس صفر تا 9 پیشنهادی مک نیل و همکاران انجام گرفت. تجزیه کلاستر باعث تفکیک ارقام به 66% دارای ژن بزرگ اثر و 34% دارای ژن کوچک اثر گردید. آزمایش های گیاه کامل در ایستگاه تحقیقات کشاورزی میاندوآب و با نژاد142e150a+ انجام شد که در آن یادداشت برداری ازتیپ و شدت آلودگی برگ پرچم پس از توسعه کافی بیماری روی رقم حساس بولانی، سه بار به فاصله یک هفته در میان انجام شد و از روی این داده ها میزان سطح زیر منحنی پیشرفت بیماری نسبی (raudpc) و شدت نهایی بیماری (eds) محاسبه شد. تجزیه کلاستر تیپ آلودگی برگ اول با raudpc در برابر نژاد 142e1508+ نشان داد که 62% لاین ها دارای حساسیت در مرحله گیاهچه ای و مقاومت گیاه کامل، 29% در هر دو مرحله دوم مقاوم، 6% در هر دو مرحله حساس و 3% دارای مقاومت گیاهچه ای و حساسیت در مرحله گیاه کامل می باشند. بین تیپ آلودگی برگ اول و raudpc برگ پرچم همبستگی معنی داری دیده شد که مقدار آن وابسته به لاین هایی عنوان شد که عکس العمل های یکسانی را در هر دو مرحله گیاهچه ای و گیاه کامل بروز داده بودند.