بررسی اثر دو نوع جیره غذایی تحت شرایط تنش گرمایی بر عملکرد دوسویه نیمچه گوشتی

در این آزمایش 800 قطعه جوجه از دو سویه ( راس و آرین) در یک ازمایش فاکتوریل 2×2×2 و در قالب طرح پایه کاملا تصادفی مورد استفاده قرار گرفت. شامل دو سیستم جیره غذایی( جیره غذایی دو گانه، شاهد) دو تنش گرمایی( 36 درجه سانتی گراد و 24 درجه سانتی گراد) و دو سویه( راس و آرین) بودند. جوجه ها تا سن 21 روزگی در شرایط متداول پرورش یافته و سپس به دو گروه مساوی تقسیم و یک گروه تحت شرایط تنش دمایی و گروه دیگر در شرایط گرمایی مناسب پرورش داده شدند. دوره اصلی آزمایش چهار هفته بود. در طی هفته اول آزمایش دما در گروه تنش گرمایی به میزان 2 درجه سانتی گراد در روز افزایش و بعد از رسیدن به 36 درجه سانتی گراد ثابت باقی ماند. هر دو گروه تنش گرمایی و عدم تنش گرمایی از جیره های شاهد و یا دو گانه تغذیه می شدند. بخش با پروتئین بالایی جیره غذایی دو گانه از ساعت 17 بعداز ظهر تا 10 صبح و بخش کم پروتئین آن از ساعت 10 صبح الی 17 بعدازظهر در اختیار جوجه قرار داده می شد. در طی هفته اول مطالعه، اثرات تنش گرمایی و سویه بر عملکرد نیمچه غیرمعنی دار بود. غذای مصرفی در سویه آرین در هفته دوم آزمایش بطور معنی داری p<0/05) ) بالاتر از سویه راس بود. (67/0 کیلوگرم در مقابل 60/0 کیلوگرم) رژیم غذایی در هفته سوم اثر معنی داری(p<0/05) بر میانگین مصرف خوراک داشت (03/1 کیلوگرم برای جیره شاهد و 11/1 کیلوگرم برای جیره غذایی دو گانه) افزایش وزن درهفته سوم آزمایش بطور معنی داری (p<0/05) تحت تاثیر سویه( 54/0 کیلوگرم برای سویه راس و 52/0 کیلوگرم برای سویه آرین) و جیره غذایی ( 52/0 کیلوگرم برای جیره شاهد و 54/0 کیلوگرم برای جیره غذایی دوگانه ) قرار گرفت. ضریب تبدیل غذا در هفته های اول و دوم آزمایش تحت تاثیر جیره غذایی قرار داشت (p<0/01) تنها در هفته سوم آزمایش سویه اثر معنی داری بر ضریب تبدیل غذا داشت (95/1 برای سویه راس و 07/2 برای سویه آرین) بطور کلی استفاده از جیره غذایی دو گانه در شرایط تنش گرمایی موجب کاهش اثرات مضر آن گردید. سرعت رشد نسبی سویه راس در طی دوره آزمایش کمتر از سویه آرین بود.