>
Fa   |   Ar   |   En
   بررسی ویروس X سیب زمینی در شمال خراسان  
   
نویسنده جعفرپور بهروز ,فلاحتی رستگار ماهرخ ,وارسته عبدالرضا ,بیک زاده ناصر
منبع دانش كشاورزي - 1380 - دوره : 11 - شماره : 2 - صفحه:7 -22
چکیده    در سال زراعی 1375 ، در یکی از مزارع سیب زمینی در بجنورد تعداد زیادی بوته سیب زمینی که دارای علائم کوتولگی ، رنگ پریدگی و موزائیک خفیف بودند نشنانه گذاری شد . هنگام برداشت محصول ، از هر بوته نشانه گذاری شده تعدادی غده جمع آوری نموده و تا سپری و شکسته شدن دوره خواب ، در سردخانه تاریک با دمای چهار درجه سانتی گراد نگهداری شد . بعد از اتمام دوره خواب ، غده ها در خاک معمولی زراعی کاشته و در گلخانه با دمای تقریبی 25- 20 درجه سانتی گراد نگهداری شدند . مطالعات دامنه میزبانی ، آزمون های ساندویچ دو طرفه الیزا direct double - antibody sandiwich enzyme - linked immunosorbebt assay ; das - elisa نقطه گذاری روی غشا نیتروسلولز dot immunobinding assay ; diba و میکروسکوپ الکترونی نشان داد که بوته های حاصله از رشد غده های مذکور ، آلوده به ویروس x سیب زمینی potato virus x, pvx هستند . مایه زنی از برگ های دارای علائم به گیاهان آزمون ، منجر به بروز علائم سیستمیک در n.tabacum ,n.tabacum cv . xanthi n.tabacum cv . turkish , n.debneyi , nicotiana glutinosa capsicum frutescens و lycopersicon esculentum , datura stramonium , cv samsun شد در حالی که در c.quinoa , chenopodium amaranticolor و gomphrena globosa علائم موضعی ظاهر شد و در cucumis sativus هیچگونه علائمی مشاهده نگردید . از n.glutinlosa جهت تکثیر و خالص سازی ویروس استفاده شد و سپس آنتی سرم علیه ویروس خالص شده تهیه گردید . به منظور بررسی ویروس x سیب زمینی در شمال خراسان ، از 26 مزرعه در مناطق بجنورد ، چناران ، شیروان ، طوس ، فاروج و قوچان مجموعا 247 بوته بطور تصادفی نمونه برداری و از آزمون ساندویچ دو طرفه الیزا جهت تشخیص این ویروس در آنها استفاده شد . نتایج این آزمون نشان داد که مناطق فوق به ترتیب 50 ، 63/6 ، 34/7 ، 53/3 ، 62/8 ، 37/2 درصد آلودگی دارند
کلیدواژه سیب زمینی ، ویروس X سیب زمینی
آدرس دانشگاه فردوسی مشهد, دانشکده کشاورزی, ایران, دانشگاه فردوسی مشهد, دانشکده کشاورزی, ایران, دانشگاه علوم پزشکی مشهد, گروه ایمونوبیوشیمی, ایران, مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان, ایران
 
     
   
Authors
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved