ارزیابی اثر آنتاگونیستی گونه های تریکودرما در کنترل بیولوژیکی عامل پوسیدگی طوقه و ریشه آفتابگردان( Sclerotinia Minor Jagger)

اثر آنتاگونیستی ضدیت دو جدایه j1 , j2 قارچ t. harzianum جدا شده از خاک مزارع آفتابگردان ارومیه ، سه جدایه j3, j4, j5 قارچ t. harzianum جدا شده از خاک مزارع آفتابگردان خوی و جدایه های t, vriride e1 , t. viride e1. t. harzianum j6 , t. virens جدا شده از بستر قارچ خوراکی روی عامل پوسیدگی طوقه و ریشه آفتابگردان در شرایط آزمایشگاه مورد بررسی قرار گرفت . بدین منظور مکانیسم های میکوپارازیتیسم قدرت رقابت ساپروفیتی ، قدرت کلنیزاسیون ، تاثیر ترشحات فرار و غیر فرار جدایه های فوق روی قارچ s. minor مورد بررسی قرار گرفت . مطالعات میکروسکوپی نشان داد که تمامی جدایه ها از طریق مکانیسم آنتی بیوزیس باعث لیز و متلاشی شدن هیف های s. minor می شوند ، از بین نه جدایه فوق الذکر t. virens از نظر قدرت رقابت ساپروفیتی بهتر از سایر جدایه عمل کرده و پس از چهار روز کل سطح پرگنه را پوشانده و از تشکیل اسکلروت جلوگیری کرده و جدایه های t. harzianum و t. virens از نظر قدرت کلنیزاسیون به ترتیب روی کشت 3 و 14 روزه بهتر از سایرین عمل کرده ، بطوریکه t. virens پس از چهار روز کل سطح پرگنه را پوشانده واز تشکیل اسکلروت جلوگیری کرد و t. harzianum نیز پس از پنج روز کل اسکلروت ها را کلنه کرده و پس از ده روز همه اسکلروت ها را لیز و متلاشی نمود . در آزمایش تاثیر ترکیبات فرار نیز جدایه ها t. harzianum با 42/90 درصد جلوگیری از رشد پرگنه بیشترین تاثیر را داشته و در مورد تاثیر ترشحات مایع خارج سلولی در جلوگیری از رشد پرگنه و جوانه زنی میسلیوژنیک اسکلروت های قارچ s. minor ، جدایه t. harzianum با 47/86 در صد جلوگیری از رشد پرگنه و ایجاد بیشترین تاخیر در جوانه زنی کلیه اسکلروت ها بیشترین عملکرد را از خود نشان داد .