بهزیستی دیجیتال و بایسته های آن : نقدی بر گفتمان حاکم بر بهزیستی کودکان در فضای مجازی
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
عالی مرضیه ,رمضانیان فهندری هادی
|
|
منبع
|
فلسفه آموزش مجازي - 1400 - دوره : 11 - فلسفه آموزش مجازی - کد همایش: 00210-87354 - صفحه:0 -0
|
|
چکیده
|
فرآیندهای آموزشی از شروع همه‌گیری کرونا تا کنون دچار تحولات شگرفی شده است و اکنون فرصت مناسبی است تا تاملی در تجربیات استفاده از فناوری و چگونگی تاثیر آن بر رفتار، روابط و جامعه داشته باشیم. فرصتی برای اندیشیدن در مورد نکات مثبت و منفی فناوری‌های دیجیتال که از طریق آنها هویت دیجیتالی خود را درک کنیم و شاید بتوانیم بهزیستی دیجیتال را از صرفاً یک کلمه به یک مفهوم معنادار تغییر دهیم. این پژوهش با رویکرد تحلیل گفتمان مبتنی بر دیدگاه جاگر و مایر (2009) و باتوجه‌به گونه‌شناسی اروت و وایتینگ (2008)، پیرامون بهزیستی کودکان به تبیین مولفه‌های شکل‌دهنده به گفتمان بهزیستی در هر دوره پرداخته و مبتنی بر آن مواجهه‌های تربیتی با رفتارها و زندگی کودکان در فضای مجازی را گونه‌شناسی نموده و بر آن اساس رهیافت‌هایی برای تربیت در فضای مجازی ارائه می‌کند. بر اساس یافته‌های حاصل از مطالعه لازم است در شرایط کنونی که توجه به زیست کودکان در فضای مجازی اهمیت مضاعف یافته است باید ملاحظاتی که طی تحولات گفتمانی شامل توجه به بهزیستی جسمانی، بهزیستی عاطفی هیجانی و بهزیستی محیطی و جهانی تبیین شده‌اند و تجارب حاصل در این دوران به‌صورت توامان موردتوجه قرار گیرند.
|
|
کلیدواژه
|
تحلیل گفتمان، فضای مجازی، بهزیستی دیجیتال.
|
|
آدرس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|