نقد آموزش مجازی بر اساس یادگیری اگزیستانسیال جارویس

پس از پیدایش و انتشار ویروس کرونا آموزش در تمام جهان و ازجمله کشور ما شکل مجازی به خود گرفت. آموزش مجازی نیز مانند هر پدیده دیگری دارای محاسن و معایبی است. صرف نظر از برخی محاسن این شیوه آموزشی، از منظر فلسفی می‌توان اشکالات متعددی نسبت به آن وارد کرد. هدف از تالیف این مقاله که به روش توصیفی-تحلیلی به نگارش درآمده است نقد آموزش مجازی بر اساس یادگیری اگزیستانسیال پیتر جارویس است. یافته‌های پژوهش اجمالاً حاکی از آن است که به دلایل متعدد فنّی و تجهیزاتی در آموزش مجازی ارتباط اصیل میان معلّم و متعلّم، همچنین میان متعلّمان رخ نمی‌دهد و «یادگیری اصیل» اتفاق نمی‌افتد و آنچه رخ می‌دهد یادگیری سطحی و در حد محفوظات است. ارزشیابی تحصیلی نیز بالاجبار به صورت چندگزینه‌ای انجام می‌گیرد، لذا یادگیری عمقی اتفاق نمی‌افتد.