پیشبینی حداکثر دریفت و مقاومت باقیمانده در دیوارهای برشی بتنآرمه به وسیله تحلیل الگوی ترک خوردگی
|
|
|
|
|
نویسنده
|
محتشم دولتشاهی کیارش ,منصوردهقان سینا ,عسجدی امیرحسین
|
منبع
|
همايش سالانه انجمن علمي بين المللي بتن (aci)- شاخه ايران و كنفرانس ملي بتن و زلزله مركز تحقيقات بتن - 1400 - دوره : 24 - همایش سالانه انجمن علمی بین المللی بتن (ACI)- شاخه ایران و کنفرانس ملی بتن و زلزله مرکز تحقیقات بتن - کد همایش: 00210-26386 - صفحه:0 -0
|
چکیده
|
این مطالعه با تحلیل الگوهای ترکخوردگی در دیوارهای برشی بتنی مسلح تحت بارگذاری چرخهای، معادلات پیش بینی کننده حداکثر دریفت تحمل شده و مقاومت باقیمانده دیوار را بر اساس ویژگی های ظاهری ترک خوردگی ارائه میکند. در این پژوهش از یک بانک اطلاعاتی جامع شامل 236 تصویر از دیوارهای برشی بتن مسلح آسیب دیده استفاده شده است و معادلات پیشبینیکننده مقاومت وحداکثر دریفت بر اساس طول الگوهای ترک و مساحت خردشدگی سطحی ارائه شدهاست. ارزیابی میزان آسیب دیدگی سازهها پس از وقوع زمینلرزه، از جمله مهمترین و پایهایترین اقدامات مربوط به پس از حادثه به منظور اتخاذ تصمیمات مناسب و کاهش ریسک میباشد. درحال حاضر این مهم غالبا بهشکل فردی بهوسیله متخصصین با تکیه بر آیین نامههای بازبینی چشمی انجام میگیرد که علاوه بر زمان بر بودن، ممکن است خطای زیادی را نیز بههمراه داشته باشد. مرسومترین مشخصهی کمی برای بیان خرابی عرض ترک میباشد، درحالی که بعد از اتمام بارگذاری و بازگشتن سازه به وضعیت سکون، بیشتر ترکها بسته میشوند. مقاله حاضر به منظور جبران این مساله برای تعریف مدلهای پیشبینی کننده از طول ترک به جای عرض ترک و از مساحت خردشدگی سطحی دیوار استفاده میکند. خروجی این پژوهش به صورت مستقیم به عنوان یک روش سریع تخمین میزان خرابی در ارزیابی های پس از زلزله به کار میرود.
|
کلیدواژه
|
پایش سلامت سازهها، دیوارهای برشی بتن مسلح، پردازش تصویر، الگوی ترک سطحی بتن، رگرسیون سمبولیک
|
آدرس
|
|
|
|
|
|
|
|