بررسی اثرات تغییرات باکس سایز بروی مقادیر ابعاد تعمیم یافته فرکتال در اتصال تیر به ستون بتنی

هدف نهایی از این پژوهش، بررسی میزان تغییرات اندازه باکس سایز بروی تصاویر اتصالات تیر به ستون بتن مسلح پس از زمین لرزه با استفاده از الگوی ترک سطحی و استفاده از ابعاد تعمیم یافته فرکتال می باشد. ارزیابی وسعت خرابی ساختمان ها پس از زمین لرزه مهم ترین بخش عملیات بازرسی اضطراری ساختمان ها می باشد. اولین اقدام مهندسین بعد از زلزله، ارزیابی اولیه ایمنی و تعیین سطح عملکرد سازه ها است. بازرسان خبره، ساختمان ها را به دسته ایمن یا ناایمن تقسیم بندی می کنند که تحت تاثیر تصمیمات فردی قرار می گیرد که ممکن است منجر به وقایع فاجعه آمیز گزارش شده در زمین لرزه های قبلی شود. روش های موجود از جمله بررسی چشمی و یا اندازه گیری بیشینه عرض ترک، مستعد خطای زیادی هستند. در این پژوهش، با جمع آوری مواردی از اتصال تیر به ستون آسیب دیده موجود در ادبیات فنی، و دیجیتایز آن ها بصورت دستی، الگوی ترک سطحی هر نمونه استخراج می گردد. در ادامه، به بررسی میزان پرشدگی و وزن-دهی هر باکس به ا زای مقادیر مختلف پارامتر شاخص وزن دهی موجود در رابطه ابعاد تعمیم یافته فرکتال، بررسی می گردد که در نتیجه آن، با انتخاب بعد تعمیم-یافته در q=-1، میزان تقارب ابعاد فرکتال تعمیم یافته انتخابی بدست آمده از پایگاه داده با دریفت تجربه شده، تحت انتخاب باکس سایزهای مختلف 2 ^ n ، 3 ^ n ، 5 ^ n بررسی می گردد که در انتها، باکس سایز 2 ^ n بعنوان باکس مطلوبه با داشتن بالاترین میزان تقارب با دریفت تجربه شده انتخاب می گردد.