بهره مندی حقوق موضوعه ایران از فقه امامیه در حریم خصوصی و تاثیر گذاری ویروس کرونا برآن

حریم خصوصی یکی از ارزشمندترین مفاهیم نظام های حقوقی توسعه یافته است و در زمره ی مهم ترین حقوقی است که ارتباط تنگاتنگی با کرامت انسانی دارد. هدف آن تعالی شخصیت انسان و به دیگر سخن تکریم تمامیت مادی و معنوی انسان است. حریم خصوصی با استقلال و آزادی انسان ها و حق تعیین سرنوشت برای خود ارتباط دارد. لزوم حمایت از حریم خصوصی و عدم مداخله در امور خصوصی دیگران یکی از آموزه‌های مهم اسلام نیز می باشد. در آیات متعددی از قرآن بر لزوم رعایت حریم خصوصی اشخاص تاکید شده است. سنت پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) و ائمه اطهار (علیه السلام) و سیره مسلمانان نیز سرشار از توصیه هایی در پرهیز از نقض مصادیق مختلف حریم خصوصی است. مهم ترین قید واجبات و اصول فقه، اصل ممنوعیت تجسس، در نظر داشتن مصلحت مجرم و جامعه در اجرای تعزیر توسط امام و ادله ی اثبات جرایم در اسلام است. حریم خصوصی مانند سایر حقوق اجتماعی،‌حقی است مقید و این حق توسط اصول حقوقی دیگر نظیر اصل حرمت ضرر به دیگری، اصل تزاحم (مصلحت اهم و مهم) و اصل رعایت اخلاق در صیانت از ارزش های جامعه مهم ترین اصول محدود کننده حریم خصوصی هستند. در خصوص تاثیر گزاری ویروس کرونا بر حریم خصوص افراد می توان بیان کرد، ویروس کرونا ناتوانی انسان ها را به وضوح نشان داد و توانست تمام جوامع را تحت تاثیر قرار دهد و حتی در روابط خصوصی انسان ها، سلامت، اقتصاد و ... نیز مداخله کند