مسئولیت مدنی ناقلان بیماری کرونا با تاکید بر مبانی فقهی

مسئولیت مدنی، همان تعهد شخص در اثر تقصیر در مقابل زیان دیده است؛ درواقع فردی که به اشخاص دیگر ضرر مادی یا معنوی برساند باید پاسخگو باشد. از دیر باز تا کنون یکی از عواملی که سلامت و امنیت بهداشتی زندگی انسان ها را تهدید میکرده بیماری‌های واگیردار است، بیماری که به سرعت منتشر می‌شود و سطح گسترده‌ای از آحاد جامعه را مبتلا نموده و در کنار نتایج زیان بار بهداشتی، آثار سوئی نیز در سلامت مردم می‌گذارند. اکنون که ویروس کرونا در جامعه شیوع یافته، مردم نسبت به یکدیگر مسئولیت دارند. فرد مبتلا به کرونا، اگر اعمالی را مرتکب و بر اثر رعایت نکردن پروتکل‌های بهداشتی، به ویروس کرونا مبتلا و منجر به انتقال آن به دیگران شود، مقصر است. در فقه نیز بر حرام بودن ضرر زدن به دیگران تاکید شده است. نوشتار حاضر به بررسی مسئولیت مدنی ناقلان بیماری‌های واگیردار و کرونا با تاکید بر مبانی فقهی خواهد پرداخت. بر اساس مبانی فقهی و حقوقی موجود، اگر شخصی به هر دلیل به بیماری کرونا مبتلا شود و به جای قرنطینه و رعایت پروتکل‌های بهداشتی، موجبات بیماری سایر افراد را نیز فراهم کند، در واقع با علم و اطلاع به جامعه و دیگران ضرر رسانده است و مسئولیت مدنی خواهد داشت