ضمانت اجرای عدم رعایت دستورالعمل های کرونایی در سیاست کیفری ایران

بیماری کوید19 در تمام کشورهای جهان فراگیری و عالم گیری به خود گرفته است و تمام ملت های جهان را تحت تاثیر خود قرار داده است و تقریبا جهان را مختل کرده و کشورها و ملت ها را از نظر سیاسی - اجتماعی به چالش کشیده است. دولت ها راهکارهای متعددی را برای پیشگیری بیماری کوید -19 ارائه داده اند. در هر کشوری علوم مختلف از نقطه نظر خود تبعات و آثار بیماری مذکور و راه های جلوگیری از گسترش آن و همچنین کاهش اثرات آن را مورد تجزیه و تحلیل قرار داده و راه حل های خود را برای برون رفت از این معضل ارائه داده اند. علم حقوق نیز از حل این معضل غافل نشده است و با تکیه بر اصول و ابزار حقوقی در راستای پیشگیری بیماری کوید 19 و حل بحران های ناشی از آن سازوکارهایی را ارائه داده است. در پژوهش حاضر سیاست کیفری ایران با روش توصیفی – تحلیلی ضمانت اجرای عدم رعایت دستورالعمل های کرونایی در سیاست کیفری ایران مورد بررسی قرار گرفت. نتیجه تحقیق حاضر حاکی از آن است که در ایران با تخلف شناختن و اعلام جرمِ برخی رفتارها در دوران کرونا و تبیین مجازات های ذیل توانسته است در راستای پیشگیری از بیماری کرونا گام های موثری بردارد. ستاد ملی مقابله با کرونا دستورالعمل هایی را برای پیشگیری از بیماری کوید19 موسوم به کرونا ارائه داده است و عدم رعایت آن ها را جرم و برای آن ها مجازات مقرر کرده است. مجازات هایی که برای عدم رعایت کنندگان پروتکل های بهداشتی بیماری کرونا مقرر شده است نسبت به همه یکسان نیست و با توجه به حرفه و شغل افراد مجازات متفاوتی تعیین شده است.براین اساس می توان گفت به اصل تفرید یا فردی کردن مجازات ها توجه شده است. مجازات های مقرر برای عدم رعایت کنندگان پروتکل های بهداشتی بیماری کوید19 مطابق دستورالعمل « بخشنامه مجازات‌های عدم رعایت پروتکل‌های بهداشتی و ضوابط ابلاغی ستاد مدیریت کرونا مورخ 17/6/1399 » عبارتند از: پلمپ محل فعالیت واحدهای صنفی،عدم ارائه خدمات برای مردم عادی که پروتکل های بهداشتی بیماری کوید19 را رعایت نمی کنند، کسر یک سوم حقوق، انفصال موقت حداکثر تا سه ماه برای دستگاه های اجرایی، قطع تسهیلات یارانه‌ای و پشتیبانی، تعطیلی به مدت یک ماه برای امکان مذهبی.