مبانی فقهی لزوم واکسیناسیون و امکان جرم انگاری واکسن هراسی

مسئولین بهداشتی، شاه کلید کنترل کرونا و کاهش تلفات را، واکسیناسیون عمومی دانسته و به آن اقدام کرداند ولی عده‌ایی از افراد به خاطر عوارض احتمالی یا یقینی تزریق واکسن کرونا، واکسیناسیون را تخطئه کرده و تبلیغات و اقداماتی را در راستای واکسن‌هراسی انجام داده‌اند. عملکرد این افراد از نظر فقهی و حقوقی نیاز به بررسی دارد که واکسیناسیون عمومی بر طبق مبانی فقهی و حقوقی، قابل توجیه، و واکسن‌هراسی از نظر قانون، جرم می‌باشد. از نظر فقهی، اقدام دولت در انجام واکسیناسیون بر مبناء ترجیح اقل الضررین و تقدیم امر اهم یعنی مصلحت عموم جامعه می‌باشد که نتیجه آن کاهش تلفات و ابتلائات به همراه دارد. واکسن‌هراسی بر اساس ماده 20 قانون مقابله با بیماری‌های واگیر به دلیل خلل ایجاد کردن در اجراء مقررات بهداشتی، جرم می‌باشد و به نوعی طبق ماده 688 قانون مجازات اسلامی تهدید بر علیه بهداشت عمومی می‌باشد زیرا با فعالیت بر علیه واکسیناسیون، تلفات در جامعه بیشتر شده ولی در صورتی طبق ماده 698 قانون مجازات اسلامی به عنوان نشر اکاذیب جرم تلقی می شود که فرد با سوء نیت مطالبی را بر علیه واکسن کرونا منتشر کند که به آن اعتقادی ندارد در حالی که بعضی از افراد به گفتارهای خود در ضرر واکسن معتقد هستند الا اینکه در مطالب خود جرمی را به مسئولین بهداشتی و غیر آن نسبت ‌دهند که از باب افتراء، جرم می‌باشد.