کرونا و تحول زیرساخت‌های فناوری اطلاعات و دسترسی شهروندان در جامعه

بحران کرونا چندی است که در جهان پدیدار شده و چالش‌های بزرگی پیش روی دولت‌ها و ملت‌ها قرار داده است. ابعاد این بحران، منحصر به سلامت و درمان نیست بلکه موضوعات اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی را هم شامل می‌شود. ماهیت این ویروس به گونه‌ای است که حل بحران پیش‌آمده جز با تلاش در سطح فردی و خانوادگی، ملی و بین‌المللی ممکن نیست. بر همین اساس دولت‌ها سیاست‌های مختلفی را برای مدیریت این بحران انتخاب کرده‌اند. در این میان اما یکی از مهم‌ترین شاخص‌های انتخاب اقدامات دولت‌ها، میزان بلوغ زیرساخت‌های فناوری اطلاعات و دسترسی شهروندان ایشان به این تکنولوژی است؛ به عنوان مثال در حوزه‌های آموزشی گرایش به سمت آموزش مجازی رفت.باید گفت، زندگی در اجتماع فرد را از داشتن امور شخصی و خصوصی محروم نمی‌سازد. هرکس حق دارد میزان آگاهی سایرین از مسایل فردی خود را به حداقل برساند . وقتی فردی به صرف زندگی در اجتماع نتواند حوزه فردی و مستقلی داشته باشد چگونه می‌توان از شخص بودن و شخصیت مستقل وی صحبت کرده و او را صاحب حق و تکلیف دانست. این حق را اصطلاحا ،«حریم خصوصی» می‌نامیم و باید بگوییم یکی از ارزشمندترین مفاهیم در نظام‌های حقوقی توسعه یافته است. این حق در زمره مهمترین حقوقی است که ارتباط تنگاتنگی با کرامت انسانی دارد لذا حمایت از شخصیت انسانی مستلزم حمایت از حریم خصوصی است و حمایت از حریم خصوصی به تکریم شخصیت انسان و تمامیت مادی و معنوی او می‌انجامد. حریم خصوصی با آزادی و استقلال انسان و حق بر تعیین نوشت برای خود نیز ارتباط تنگاتنگی دارد زیرا فضای لازم برای رشد و تکامل شخصی افراد را فراهم می‌آورد همچنین حریم خصوصی بعنوان اصل سازمان بخش جامعه مدنی شناخته شده است که در بطن قرارداد اجتماعی فرضی هر جامعه پنهان است و زمینه همزیستی مسالمت آمیز در آن جامعه را فراهم مفهوم و قلمرو حریم خصوصی باید گفت که این بعد از حق انسان نیز به دنبال تحولات و پیشرفت هایی که به مرور زمان در زمینه های علمی، اجتماعی، اقتصادی،... صورت گرفته، تحت تاثیر واقع شده است