بررسی حکم فقهی حضور شخص مبتلا به کرونا در مجامع عمومی

از مباحث مهم زمان حاضر بررسی احکام فقهی مرتبط با ویروس کرونا است. هرچند این ویروس جدید است اما در گذشته بیماری های مسری و واگیردار متعددی بوده است که می توان برای استباط احکام مربوط به کرونا، کلمات قدما پیرامون این بیماری ها را مورد جستجو قرار داد. بحث‌های فقهی پیرامون این بیماری دو جهت دارد، اولین جهت بررسی حکم تکلیفی آن است که برای استنباط این حکم می‌توان از ادله‌ی فقهی حرمت قتل ، حرمت ظلم و ایذاء مومن، حرمت تصرف در جان و مال غیر و حرمت ضرر زدن به دیگران کمک گرفت. حکم تکلیفی استنباط شده، حرمت انتقال بیماری و وجوب حفظ نفس از ابتلا به این بیماری است. جهت دیگر بحث، بررسی حکم وضعی و ضامن بودن ناقل بیماری است که با این که اصل اولی، استصحاب عدم ضمان است اما با توجه به ادله‌ی فقهی موجود در بحث قصاص، دیه و کفاره، روشن می‌شود که مبتلا کردن دیگران موجب مسئولیت کیفری برای شخص ناقل می‌شود و ضامن کلیه خسارات وارده به زیان دیده است. همچنین در مورد ضررهای مالی نیز با توجه به قاعده اتلاف و در صورت اثبات تسبیب، ضمان ثابت می‌شود.