بررسی و امکان سنجی استفاده از استخر خورشیدی در تامین انرژی سکوهای دریایی گازی پارس جنوبی ایران

بهبود بهره وری انرژی یک راه مهم برای کاهش هزینه ها و افزایش درآمد قابل پیش بینی می باشد. بسیاری از فرصتهای موجود در صنایع دریایی برای کاهش مصرف انرژی با یک شیوه مقرون به صرفه و استفاده از تکنیکهای بهسازی انرژی با انتگراسیون فرایندی وجود دارد. استخرهای خورشیدی از جمله ابداعات جدید تولید انرژی با استفاده از انرژی های نو و تجدید پذیر همراه با ساختار ساده و ارزان جهت ذخیره سازی انرژی خورشیدی و انتقال آن به سیال فرایندی می باشند و می توان از این سیستم ها برای تامین انرژی مورد نیاز صنعت از طریق ذخیره سازی انرژی رایگان خورشید در آب استخر استفاده نمود. اساس کار یک استخر خورشیدی وجود چند ناحیه گرادیانی- چگالی پایدار بر حسب غلظت نمک محلول در اعماق مختلف است. این نواحی دارای گرادیان غلظت نمک در لایه های مختلف سبب می شود از حرکات همرفتی که باعث انتقال انرژی به طرف سطح استخر و اتلاف آن شود، جلوگیری نماید و مانند عایق حرارتی عمل نموده و باعث ذخیره شدن این انرژی در لایه ذخیره ساز پایین تر تا کف استخر می گردد. به این ترتیب می توان از انرژی ذخیره شده خورشیدی در کف استخر که ناشی از اختلاف غلظت با لایه های بالایی است در جهت گرمایش استفاده نمود. در این مطالعه به بررسی و امکان سنجی استفاده از انرژی در استخر خورشیدی در سکوهای دریایی گازی پارس جنوبی ایران پرداخته شده است که در نتیجه آن با احداث یک استخر خورشیدی در مساحت 3000 متر مربع و به عمق m4 در دریا و در محوطه پل فلر یا سکو به سمت پل فلر میتوان از انرژی گرمایی ایجاد شده به میزان kw366 معادل 5/2 برابر انرژی مورد نیاز سکو می باشد و از آن می توان جهت گرمایش هوای ابزاردقیق برای احیای بسترهای سیلیکاژل خشک کن هوا و آب گرم مورد نیاز سکو و گرمایش گاز جهت جلوگیری از تشکیل هیدرات و گرمایش گاز در سیستم فیول گس سکو استفاده نمود که معادل $/year138069 ارزآوری انرژی دارد. این مقدار انرژی با توجه به وجود تعداد 36 عدد سکوی گازی در حال بهره برداری در میدان گازی پارس جنوبی ایران قابل توجه خواهد بود.