شبیه‌سازی عددی تست خودرانش زیرسطحی هوشمند با دو روش استفاده از دیسک مجازی و حضور پروانه در پشت بدنه

زیرسطحی‌ها با توجه به نوع کاربری خود، دارای ابعاد و اندازه‌های گسترده‌ای هستند. یکی از مهمترین زیرمجموعه‌ی زیرسطحی‌ها، مدل‌های هوشمند هستند که در زمینه‌های صنعتی و نظامی به منظور کاوش اطراف سکوها و زیر دریا و همچنین مین‌یابی/ گذاری بکار می‌روند. همه‌ی متحرک‌ها قبل از شروع عملیات و در بخش‌های مختلف طراحی توسط مدلسازی‌ها و شبیه‌سازی‌های تجربی و عددی، بخصوص دینامیک سیالات محاسباتی، مورد تحلیل قرار می‌گیرند. شبیه‌سازی این نوع متحرک‌ها به همراه پروانه زمانبر است. به همین منظور در این مقاله برای زیرسطحی ریموس روش‌های مختلف شبیه‌سازی عددی تست خودرانش، نظیر حضور پروانه در پشت بدنه و دیسک مجازی انجام گرفته است. روند کار بصورتی است که در ابتدا پروانه در غیاب بدنه و بصورت آب آزاد شبیه‌سازی شده و مشخصات هیدرودینامیک آن به عنوان ورودی برای روش دیسک مجازی در نظر گرفته شده است. نتایج حاصل از دو روش شبیه‌سازی پروانه پشت بدنه و استفاده از دیسک مجازی جایگزین پروانه مقایسه شده و در نهایت اختلاف نتایج و دلایل احتمالی برای این میزان خطا گزارش شده است که نشان دهنده نتایج دقیق تر روش پروانه پشت بدنه نسبت به روش دیسک جایگزین پروانه می‌باشد.