پیشنهاد تحلیلی برای انتخاب نوع شناورهای نیروی دریایی ایران در پایش مناطق دریایی

انتخاب نوع و تناژ کشتی های نظامی و تسلیحات مستقر بر روی آنها به پارامترهای مختلفی وابسته است از جمله شرایط دریایی (ارتفاع امواج) و فاصله منطقه هدف مورد نظر برای دسترسی. تعیین منطقه هدف تعیین کننده دو عامل اصلی است که عبارتند از بردی که باید کشتی طی کند و بردی که تسلیحات باید طی کنند. یکی از عواملی که تعیین کننده نوع بدنه کشتی (تک بدنه، دو بدنه یا ترکیبی یا swath) و حداقل تناژ کشتی است، ارتفاع امواج منطقه دریایی حضور کشتی است. اگر نوع بدنه کشتی و تناژ آن بطور هوشمندانه ای انتخاب نگردد عملا سرمایه گذاری انجام شده بی نتیجه خواهد بود چراکه اولا کشتی دچار تلاطم-های شدید می شود که منجر به آسیب به بدنه کشتی و تجهیزات داخلی آن و خدمه می شود و ثانیا امکان پرتاب تسلیحات (بخصوص تسلیحات دور برد و موشکها) در آن از بین می رود چراکه برای پرتاب سلاح باید خود پلتفرم سلاح (کشتی) آرام و کم تلاطم باشد. هرگونه اشتباهی در اتخاد تصمیمات کلان می-تواند به اتلاف میلیاردها دلار از سرمایه های ملی منجر شود. در همه کشورهای پیشرفته دنیا برای پرهیز از این نوع اشتباهات، جلسات «هم اندیشی دفاعی» برگزار می شود که همه متخصصین مرتبط، چه نظامی و چه غیرنظامی در آن شرکت کرده و در حضور فرماندهان نظامی به تشریح پیشنهادات خود می پردازند و سپس فرماندهان نظامی در جلسات محرمانه خود در مورد پیشنهادات مطرح شده تصمیم گیری می کنند. متاسفانه چنین چیزی در ایران وجود ندارد و فعلا بهترین روش برای ارائه این پیشنهادات، ارائه مقالاتی از این دست است. این مقاله بدون دسترسی به اطلاعات محرمانه و صرفا بر اساس منطق علمی انتخاب ادوات دریایی و بر پایه دانش طراحی کشتی و زیردریایی، سعی دارد پیشنهاداتی را ارائه کند که به فرماندهان نظامی در انجام انتخاب های بهتر و اتخاذ تصمیمات درست تر کمک کند.