تبیین الگوهای چندگانه توسعه کالبدی شهر آران و بیدگل

شهر آران و بیدگل، در پویش تاریخی دیرینه اش تا پیش از دوره تجددگرایی و سرمایه داری مانند اکثر شهرهای قدیمی ایران الگوی رشد ارگانیک را تجربه کرده است. این الگوی رشد در تطابق با جغرافیا و منطق معماری کویری، ساختاری فشرده و یکپارچه را عرضه داشته است. در این الگو، زمین شهری نیز کاربری های سنتی شهر را کفایت می کرده است. هدف ما در این تحقیق با توجه به سرانه کاربری های زمین و ساختارهای موجود شهری، تشخیص الگوهای متفاوتی از توسعه فیزیکی در پیکره کنونی شهر آران و بیدگل خواهد بود. مطالعه حاضر یک تحقیق کاربردی و روش انجام آن توصیفی- تحلیلی می باشد، و با استفاده از تحلیل آمار و اطلاعات موجود در این زمینه و استفاده از عکسها و نقشه های هوایی شهر آران و بیدگل، پویش رشد و توسعه فیزیکی شهر بررسی شده و به این نتیجه رسیده است که بر خلاف الگوی سنتی، الگوهای جدید توسعه شهری ناشی از الحاق زمین به طور گسترده و خارج از یک طرح کاربری زمین اجرا شده اند و بعد از انقلاب با واگذاری و عرضه دولتی و خصوصی زمین در محدوده های الحاقی، تنوعی از الگوهای توسعه فیزیکی حاصل شده و انسجام شهری در آران و بیدگل کمرنگ شده است.