تبیین نظریه اجرا در برنامه ریزی و مدیریت شهری

سطح پایین تحقق‌پذیری طرح‌های شهری رایج در کشور مسئله‌ای انکار ناپذیر است. این امر را می توان از دو منظر تدوین استراتژی های کارآمد و اجرای درست استراتژی بررسی نمود. تدوین استراتژی خوب مربوط به برنامه‌ است و اجرای خوب استراتژی مربوط به مدیریت است. بنابراین باید در فرایند برنامه‌ریزی و مدیریت شهری، از یک سو گام‌های تدوین برنامه و استخراج راهبردها را بازتعریف نمود و از سوئی دیگر، بحث جاری‌سازی استراتژی‌ها را به عنوان بعد مغفول در فرایند برنامه‌ریزی شهری تبیین نمود. در این تحقیق تلاش می‌شود جایگاه و فرایند اجرا مورد بررسی قرار گیرد. سپس نظریه اجرا و ابعاد آن بررسی می‌شود. این پژوهش به مرور به تحلیل سیر تحول اجرا در برنامه‌ریزی از طریق تحلیل محتوای کیفی می پردازد. شیوه های مورد استفاده برای گردآوری و تفسیر داده ها به صورت کتاب خانه ای، تحلیل اسناد و دیدگاه های صاحب نظران است. شیوه های مورد استفاده برای گردآوری و تفسیر داده ها صورت سند گزینی، تحلیل اسناد و دیدگاه های صاحبنظران است. در نهایت مدلی با تاکید بر جاری‌سازی استراتژی در برنامه ریزی و مدیریت شهری ارائه شده است. در این مدل تلاش شده، عوامل موثر بر جاری‌سازی استراتژی لحاظ شود و مواردی که به عنوان موانع تحقق طرح ها شناخته شد پاسخ داده شود.