واکاوی معماری تغییر شکل یافته یک نوع الگوی خانه ی روستایی بومی در گیلان با استفاده از رویکرد نحو فضا

مشاهده تغییرات فیزیکی صورت پذیرفته بر روی معماری خانه های بومی روستایی در طول زمان بهره برداری، بررسی چگونگی امکان تغییر روند تکوینی معماری بومی را در همان منطقه جغرافیای انسانی می طلبد. بر این اساس یک خانه ی روستایی در منطقه ی کوهپایه ای روستای طولارود بالای تالش که از جمله الگوهای پرتکرار و تکامل یافته ی معماری بومی در منطقه محسوب می گردد و نیز در طول زمان بهره برداری دچار تغییرات فیزیکی شده است، به عنوان نمونه موردی به صورت هدفمند انتخاب گردید. در این پژوهش با رویکردی توصیفی-تحلیلی و با دستیابی به عوامل کیفی موثر در ایجاد تغییرات معماری از طریق پرسش از ساکنین و نیز بررسی حالات تغییر شکل، سعی در تحلیل کمی آنها از طریق نحو فضا و توسط مولفه های نرم افزاری ای-گراف و در نهایت استدلال از طریق منطقی شد. اهمیت ایوان در این الگو به عنوان عنصر اصلی معماری در پذیرش تغییر شکل های آتی و در نهایت تغییر الگوی معماری بومی منطقه آشکار گردید.