بررسی شاخص‌های تاثیرگذار در ایجاد پایداری اجتماعی در مجتمع های مسکونی (مطالعه موردی: برج های مسکونی کسری قزوین)

مسکن یکی از نیازهای اساسی انسان است که موقعیت اجتماعی، کیفیت زندگی و رفاه و جایگاه او را در جامعه مشخص می‌نماید. امروزه ساخت مجتمع‌های مسکونی در جهت رفع نیازهای سکونتی شهروندان مورد توجه معماران و شهرسازان واقع شده است و قابل ذکر است که مشکلاتی را برای ساکنان به وجود می آورد که این مشکلات با توجه به ابعاد اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و ... قابل بررسی است. لذا می‌توان ابعاد مجتمع‌های مسکونی را بر اساس توسعه پایدار مورد سنجش و ارزیابی قرار داد. در این پژوهش به منظور پایداری اجتماعی در مجتمع‌های مسکونی مورد توجه واقع شده است. لذا می‌توان گفت هدف اصلی پژوهش بررسی شاخص‌های اثرگذار در ایجاد پایداری اجتماعی مجتمع های مسکونی کسری قزوین بوده است. این پژوهش به لحاظ روش توصیفی- تحلیلی است و بر اساس هدف کاربردی می‌باشد. به منظور گردآوری اطلاعات از روش کتابخانه-اسنادی و پیمایشی-میدانی بهره برده شده است. ابزار اصلی گردآوری داده‌ها پرسشنامه بوده است. جامعه آماری ساکنین برج‌های مسکونی کسری در شهر قزوین که معادل 816 نفر و حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران 261 نفر به صورت تصادفی در نظر گرفته شده است.. هم‌چنین، به منظور شناسایی شاخص‌های اثرگذار بر پایداری اجتماعی در برج‌های مسکونی کسری از تحلیل عاملی و نرم افزار spss بهره برده شده است. نتایج یافته‌ها حاکی از آن است که میزان رضایت شما از سکونت در مجتمع مسکونی،حس تعلق نسبت به مجتمع،تمایل به زندگی در مجتمع مسکونی،میزان اجتماع‌پذیری و حضور پذیری ساکنین در مجتمع مسکونی،شناخت همسایگان از یکدیگر در مجتمع مسکونی و احساس مسئولیت نسبت به همسایگان و مجتمع مسکونی از جمله شاخص‌های اثرگذار بر پایداری اجتماعی است.