نقش گردشگری دینی در همگرایی جهان اسلام

تاریخ معاصر جهان اسلام با چالش‌ها و بحران‌های متعددی گریبان گیر است. رهایی از این بحران‌ها مستلزم نظریه‌پردازی و رفتار آگاهانه هست. هدف این تحقیق پاسخ به این پرسش است که با چه راهکاری می‌توان به همگرایی در جهان اسلام رسید؟ نتیجه پژوهش بر اساس روش جستاری اسپریگنز نشان می‌دهد که برای رسیدن به همگرایی اسلامی ابتدا باید وضعیت موجود را فهم نموده و با شناسایی علل و موانع و ترسیم راهکار به سمت وضعیت مطلوب عبور کنیم. جهان اسلام دارای زمینه‌ها و ظرفیت‌های بسیار ارزشمندی برای همگرایی است که از مهم‌ترین آن‌ها گردشگری به‌ویژه گردشگری دینی است. کنگره بین‌المللی حج، مراسم اربعین سالار شهیدان و زیارت بقاع متبرکه از مهم‌ترین اماکن مذهبی هستند که سالانه میلیون‌ها مسلمان از سراسر جهان، با ملیت، نژاد، رنگ و زبان‌های گوناگون در این اماکن به‌قصد زیارت سفر می‌کنند و بافرهنگ دیگر ملل و مذاهب اسلامی آشنا گردیده و علی‌رغم وجود تفاوت، تشخّص و اختلاف‌ها، به‌ یکدیگر پیوند خورده و با کنار گذاردن تمایزات نژادی، قومی، ملی و مذهبی دور نمای همگرایی اسلامی را به نمایش می‌گذارند. ازاین‌رو با تقویت و استفاده از ویژگی‌ها و کارکردهای گردشگری دینی می‌توان شکل‌گیری همگرایی در جهان اسلام را به‌عنوان جامعه مطلوب و آرمانی هموار نماییم