عقلانیت ارتباطی شبکه‌های اجتماعی به‌مثابه امکانی برای همگرایی اسلامی

شبکه‌های اجتماعی در فضای مجازی، می‌توانند کارکردی دوگانه داشته باشند: از یک طرف می‌توانند به‌مثابه ابزاری برای «هم‌گام‌سازی هیجانات» (به تعبیر پل ویریلیو) و در نتیجه افزایش شکاف‌های مذهبی به کار روند (کارکرد غیرعقلانی)، و از طرف دیگر می‌توانند در راستای تقویت «عقلانیت ارتباطی» (به تعبیر یورگن هابرماس) از طریق گفتگوی آزادانه و عقلانی بین گروه‌های مذهبی مختلف و در نتیجه هم‌گرایی بین آنها به کار روند (کارکرد عقلانی). مقالۀ حاضر می‌کوشد شرایط امکان نقش‌آفرینی شبکه‌های اجتماعی در ترویج و تحکیم عقلانیت ارتباطی در جهان اسلام را بررسی کند و پیشنهادهایی را از منظر «اخلاق اطلاعات» در این زمینه ارائه نماید. روش‌شناسی نگارش مقاله، تحلیل مفهومی و کیفی نظریه‌های موجود با استفاده از متون دست‌اول معتبر در این زمینه است. یافته‌ها و نتایج مقاله به تنظیم‌گری اخلاقی شبکه‌های اجتماعی در راستای ترویج عقلانیت و همگرایی اسلامی کمک خواهد کرد