جایگاه قانون نویسی در همگرایی و شکل گیری تمدن نوین اسلامی

یکی از مظاهر مهم پیشرفت جوامع بهره مند بودن از قوانین جامع، متقن و با قابلیت اجرا می باشد. هر چه که این قوانین در گستره ی جغرافیایی بیشتری قابل اجرا باشد زمینه را برای ایجاد یک نظام تمدنی پویاتر و ماناتر فراهم می کند. دنیای امروز به درستی دریافته است که برای رسیدن به پیشرفت باید در جهت هماهنگ سازی و در صورت امکان یکسان سازی قوانین گام بردارد. جوامع اسلامی نیز از این قاعده مستثنی نیستند و به واسطه داشتن اشتراکات بی شمار عقیدتی،فرهنگی و تاریخی بستر مناسبی را برای این مهم دارا می باشند.برای اینکه بتوان بین جوامع اسلامی از طریق قانون همگرایی ایجاد کرد باید نسبت به نگارش قوانین نمونه، به نحوی که تا حد امکان بر مشترکات تاکید گردد، اقدام نمود. راهکاری که در در دنیای امروز از طریق قوانین نمونه و دستورالعمل های اجرایی اثر بخشی خود را ثابت کرده است