ظرفیت های قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در شکل گیری تمدن نوین اسلامی

تمدن اسلامی، تمدن ملتهایی میباشد که از طریق دین رسمی اسلام و زبان علمی و ادبی یعنی عربی با یکدیگر متحد گردیدند. این تمدن با هنر ایرانی، رومی و دیگر جوامع ترکیب شد و تمدنی به نام تمدن اسلامی را به وجود آورد و تمدنسازی نوین اسلامی به معنی احیای تمدن اسلامی بر اساس الگوهای جدید و مطابق با مقتضیات زمانی و مکانی است که این مساله از همان آغاز پیروزی انقلاب اسلامی در دستور کار رهبران انقلاب اسلامی قرار گرفت، این عبارت که توسط رهبر معظم انقلاب مطرح گردیده است در واقع احیاء عزت و کرامت انسان مسلمان در کنار برخورداری از دستاوردهای علمی است. بررسی متن قانون اساسی نشان میدهد در این اسناد، مستقیما به عبارت «تمدن نوین اسلامی» اشاره نشده است، ولی عبارات و واژه های مرتبط با آن که بعضا از شاخص ها و مولفه های تمدن به شمار می آیند در قانون اساسی مورد اشاره قرار گرفته است از جمله: آزادی، استقلال، قانون، امنیت، مردم، اسلام محوری، دین، امنیت فردی و اجتماعی، کرامت انسانی، عدالت، وحدت، علم و.... قانون اساسی نشان می دهد، در نظام اسلامی یکی از اهداف مهم نظام سازی، احیای تمدن نوین اسلامی است و میتوان گفت؛ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در جای خود، شانیت الگو شدن برای کشورهای اسلامی و کشورهای خواهان تمدن نوین و غرب گریز را دارد. در این پژوهش به روش توصیفی- تحلیلی سعی در بررسی ظرفیتهای قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در شکل گیری تمدن نوین اسلامی شده است