شاخصه‌های تمدن سازی اسلامی در آثار جلال آل‌احمد با تکیه بر نگاه غرب‌ستیزی او

جلال آل‌احمد در سال 1302 در خانواده‌ی مذهبی در تهران پا به‌جهان هستی گذاشت. با فراگیری دروسی ابتدایی راهی نجف شده و پس از مدتی کوتاهی دوباره به ایران برگشت، به حزب توده پیوست و شروع فعالیت نمود، کتاب« عزاداری‌های نامشروع»«قصه‌ی زیارت» « دید و بازدید» ترجمه‌ی « محمد آخرالزمان» اثر(پل کازانو) را در این دوره نوشت. او هم‌زمان تحصیل در دانشسرای عالی تهران آغاز و در 1325 فارغ شد. سپس دوره‌ی دکتری ادبیات فارسی را در دانشگاه تهران آغاز اما پیش از دفاع رساله‌ی دکتری دانشگاه را ترک کرد. از این زمان با حزب توده کم‌رنگ شد و با نوشتن قصه‌ی« از رنجی که می‌بریم» همراه چند تن از این حزب جدا شد. به دنبال این انشعار زندگی فکری او دیگرگون می‌شود و دست به ترجمه آثاری از سارتر، کامو، ژید و داستایوسکی می‌زند و « مدیر مدرسه » و « هفت مقاله» را می‌نویسد. در سال 1330 به حزب زحمتکشان ملت ایران پیوسته و مدتی بعد جدا می‌شود و همراه با خلیل ملکی حزب مستقلی با گرایش نیروی سوم تاسیس می‌کنند. همراهی او با این حزب نیز دیری نپایید و از سال 1332 از فعالیت‌های حزبی دست کشید و مشغول کارهای معلمی، مترجمی و قوم‌نگاری شد. در این دوره به مذهب نزدیک می‌شود و حاصل این نزدیکی قصه‌ی« نون و القلم» است