بررسی رابطه حس تعلق به محله و افزایش سرمایه اجتماعی محله محور در پیشگیری از جرم

زمینه و هدف: حس تعلق به محله علاوه بر این که موجب احساس راحتی از یک محیط می‌شود، از ریشه‌های جامعه‌شناختی و روانشناختی مایه می‌گیرد و در این دو حوزه رشد و نمو می‌یابد. حس تعلق به محله دارای ریشه‌ای کهن و زمینه بسیاری از اختلاف‌ها و تفاهم‌های مهم بوده است. حس تعلق ضمن انسجام بخشی به نحوی کنترل کننده آسیب‌های زیادی بوده است. بر همین اساس هدف این پژوهش بررسی رابطه حس تعلق به محله و افزایش سرمایه اجتماعی محله محور در پیشگیری از جرم در محله زینبیه شهر اصفهان در سال 1400 بوده است.روش: روش این پژوهش کمی و از نوع تحقیقات پیمایشی است که جامعه آماری آن شامل شهروندان 15 تا 60 ساله محله زینبیه شهر اصفهان در سال 1400 هستند که بر اساس جدول حجم نمونه کوکران تعداد 384 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شده‌اند. پرسشنامه پژوهش از نوع پرسشنامه محقق ساخته بوده که دارای روایی و پایایی بوده و ضریب پایایی آن بالای (0.7) به دست آمده است و تجزیه و تحلیل داده‌ها نیز به کمک مدلسازی و معادله ساختاری با استفاده از نرم‌افزار (amos graphics) انجام شده است.یافته‌ها: یافته های کمی این پژوهش نشان داده که اثر دوگانه حس تعلق به محله همزمان هم بر سرمایه اجتماعی محله‌محور و هم بر پیشگیری از جرم معنادار بوده و اثر مستقیم حس تعلق به محله بر پیشگیری از جرم با ضریب (0.40) بیشتر اثر آن بر سرمایه اجتماعی با ضریب (0.32) بوده است.نتایج: نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل مدل پژوهش نشان داده که اثر سرمایه اجتماعی بر متغیر وابسته پیشگیری از جرم با ضریب (0.52) قوی‌ترین اثر ساختاری در مدل است. در نتیجه رابطه حس تعلق به محله و افزایش سرمایه اجتماعی محله محور بر پیشگیری از جرم رابطه معناداری است.

investigating the relationship between the sense of belonging to the neighborhood and the increase of neighborhood-oriented social capital in crime prevention in isfahan city

field and aims: the sense of belonging to the neighborhood, in addition to causing a feeling of comfort in an environment, comes from sociological and psychological roots and grows and develops in these two areas. the sense of belonging to the neighborhood has ancient roots and has been the basis of many important differences and understandings. the sense of belonging and cohesion has been a part of controlling many injuries. based on this, the purpose of this research was to investigate the relationship between the sense of belonging to the neighborhood and the increase of neighborhood-oriented social capital in the prevention of crime in zainbiye neighborhood of isfahan city in 1400.method: the method of this research is quantitative and survey research, whose statistical population includes citizens, aged 15 to 60 in zainbiye neighborhood of isfahan city in the year 1400, based on cochran’s sample size table, 384 people were selected as the sample size. the research questionnaire is a researcher-made questionnaire that has validity and reliability, and its reliability coefficient has been obtained above (0.7). data analysis has also been done with structural equation modeling and software (amos graphics).findings: the quantitative findings of this research showed that the dual effect of the sense of belonging to the neighborhood is significant both on the social capital of the neighborhood and on the prevention of crime, and the direct effect of the sense of belonging to the neighborhood on the prevention of crime with a coefficient (0.40) are greater. it was on social capital with a coefficient of (0.32).conclusion: the results of the analysis of the research model showed that the effect of social capital on the dependent variable of crime prevention with a coefficient of (0.52) is the strongest structural effect in the model. as a result, the relationship between the sense of belonging to the neighborhood and increasing the social capital of the neighborhood focused on crime prevention is a significant relationship.