تبیین ارتباط بین فرسودگی و جرائم در بافت های فرسوده تهران

زمینه و هدف: یکی از عواملی که در وقوع جرائم تاثیر به سزایی دارد، مکان‏ها و مناطق جرم‏خیزی می‏باشد که مجرمین تمایل بیشتری برای فعالیت در این مکان‏ها از خود نشان می‏دهند. بافت‏های فرسوده شهری به علت مشکلات کالبدی امکان کنترل رسمی پلیس را محدود می‏سازند و فرصت ارتکاب جرم را افزایش می‏دهند. به علاوه، اکثر ساکنین این بافت‏ها از نظر اجتماعی و اقتصادی از اقشار محروم جامعه هستند. هدف این پژوهش تبیین ارتباط بین فرسودگی و جرائم در بافت‏های فرسوده تهران می‏باشد.روش: در این پژوهش با استفاده از سیستم تحلیل اطلاعات جغرافیایی (arc gis 10.3) ارتباط بین این فرسودگی و جرائم در شهر تهران تبیین شده است. با توجه به آمار و اطلاعات وضعیت جرائم در سال 95 ناجا، پراکنش جرائم مختلف در کلانتری های مناطق شهری تهران ترسیم شده است. این جرائم شامل سرقت، قتل، شرارت، منازعات فردی و جمعی، تجاوز به عنف، اعتیاد، خرده فروشی و مبارزه با مواد مخدر می باشد. همچنین، درصد فرسودگی مناطق شهری با استفاده از اطلاعات سازمان نوسازی شهر تهران و مطالعات صورت گرفته توسط شرکت مادرتخصصی عمران و بهسازی شهری ایران بدست آمده است و سپس در نرم‌افزار gisarc  رابطه بین میزان فرسودگی و جرائم رخ داده در کلانتری های مناطق شهری تهران بدست آمده است.یافته ها: یافته‌های پژوهش نشان می‏دهد که در تمامی کلانتری‏ها در محدوده با فرسودگی بسیار بالا (3 کلانتری) مجموع جرائم زیاد یا بسیار زیاد است. در کلانتری ها در محدوده با فرسودگی بالا و متوسط رابطه مستقیمی بین میزان فرسودگی و مجموع جرائم وجود ندارد. در تمام کلانتری ها که جرائم بسیار کم دارند، فرسودگی نیز بسیار کم است. در 95% کلانتری ها که جرائم کم دارند، فرسودگی محدوده آن‏ها بسیار کم است. در 80% کلانتری ها که جرائم متوسط دارند، فرسودگی کم یا بسیار کم است.نتیجه‌گیری: براساس نتایج تحقیق حاضر نمی توان گفت که رابطه کاملاً مستقیم بین فرسودگی و مجموع جرائم در تهران وجود دارد. جرم فقط در مناطق فرسوده دیده نمی شود، ولی مناطق فرسوده تهران جرم خیز هستند.

Analysing the correlation between physical deterioration and crimes in run-down areas of Tehran

Physical Characteristics of built environment can lead to an increase in crime by diminishing police supervision and providing a safe haven for criminals. This problem is especially prevalent in run-down areas. The objective of this article is to analyse the correlation between physical deterioration and crime occurrence in Tehran. Using crime data recorded by Naja in 2017 and physical deterioration data from Ministry of Roads and Urban Development and Municipality of Tehran, a distribution of crimes in Tehran is analysed, including: burglary, murder, rape, harassment, drug addiction, and drug trafficking.The correlation between physical deterioration and crime in Tehran is analysed using Arc GIS 10.3. The results demonstrate that all three police stations with high level of deterioration in their area have either high or very high crime rates. Police stations with high to moderate level of deterioration in their area showed no direct correlation between physical deterioration and crime rates. All police stations with very low crime rates, also had low physical deterioration. 95 percentage of police stations with low crime rates are in areas with very low physical deterioration. 80 percentage of police stations with moderate crime rates are in areas with either low or very low physical deterioration. As such, a direct correlation between physical deterioration and the crimes in Tehran cannot be established. This article concludes that crimes do not occur only in run-down areas; however, run-down areas are prone to crime occurrence