رابطه‌ی مهارت‌های ارتباطی کارکنان اجرایی پلیس با مشارکت شهروندان در پیشگیری از جرم (مطالعه موردی کلانتری‌های حوزه‌ی غرب تهران)

زمینه و هدف: مشارکت کنشی هدفمند است که در فرایند تعاملی بین کنشگر و محیط اجتماعی او در جهت نیل به اهداف معین و از پیش تعریف شده نمود پبدا می کند. توجه به مولفه های تاثیرگذار بر مشارکت شهروندان که به افزایش عملکرد سازمان می انجامد، از جمله تقویت مهارت های ارتباطی کارکنان، یک ضرورت اساسی محسوب می گردد. هدف از انجام این پژوهش، شناسایی رابطه ی بین مهارت های ارتباطی کارکنان اجرایی پلیس با مشارکت شهروندان در پیشگیری از جرم می باشد. روش‌شناسی: روش مطالعه ی حاضر از نظر داده ها کمی و از نظر اهداف کاربردی و از نظر ماهیت مطالعه ی همبستگی است. این تحقیق در سال 1399در حوزه ی کلانتری های غرب تهران انجام پذیرفته است. جامعه ی آماری پژوهش حاضر را کلیه ی مراجعان بیشتر از بیست سال سن به معاونت های اجتماعی کلانتری های سرکلانتری دوم تهران تشکیل می دهند که بر اساس روش نمونه گیری طبقه ای و سپس تصادفی ساده و فرمول تعیین حجم نمونه، تعداد 176 نفر به عنوان نمونه انتخاب گردیدند. ابزار پژوهش را به ترتیب پرسش نامه ی 28 سئوالی مهارت های ارتباطی کارکنان  و 16 سئوالی مشارکت تشکیل داده است. روایی هر دو ابزار به وسیله ی روایی صوری تایید و اعتبار آنها به وسیله ی آلفای کرونباخ محاسبه گردید. یافته‌ها:از نظر جامعه نمونه، بین ابعاد مهارت های ارتباطی کارکنان اجرایی پلیس و مشارکت شهروندان رابطه معناداری وجود دارد و میزان همبستگی آن در آزمون فرضیه اصلی معادل 799/. نشان داده شده است.  نتیجه‌گیری:  می توان با تقویت مهارت های ارتباطی در کلانتری ها، پاسگاه ها و واحدهای اجرایی پلیس، میزان مشارکت مردم در تصمیم سازی و حمایت از برنامه های اجرایی پلیس را افزایش داد.

relationship between communication skills of police executive staff and citizen participation in crime prevention

field and aims: participation is a purposeful action that takes place in the interactive process between the actor and his social environment in order to achieve specific and predefined goals. paying attention to the components affecting citizen participation that lead to increasing the performance of the organization, including strengthening the communication skills of employees, is a basic necessity. the purpose of this study is to identify the relationship between communication skills of police executives and citizen participation in crime prevention. methodology: the method of the present study is quantitative in terms of data, practical in terms of objectives and correlational in terms of the nature of the study. this research was conducted in 1399 in the field of police stations in the west of tehran. the statistical population of the present study consists of all clients over 20 years of age to the social deputies of the second police stations of tehran. based on the stratified and then simple random sampling method and the formula for determining the sample size, 176 people as samples were selected. the research tool consisted of a 28item staff communication skills questionnaire and a 16item participation questionnaire, respectively. the validity of both instruments was confirmed by face validity and their validity was calculated by cronbach’s alpha. findings: from the sample population, there is a significant relationship between the dimensions of communication skills of police executive staff and citizen participation and its correlation in the main hypothesis test is equal to / 799. it has been shown. conclusion: by strengthening communication skills in police stations, checkpoints and police executive units, the level of people’s participation in decisionmaking and support for police executive programs can be increased.