تبیین «قرابت» به‌مثابه «اعتبارِ محوری» در مدیریت اسلامی

مسئله پژوهش حاضر از تدقیق در اثرات فروکاهش مبانی انسان‌شناسی، هستی‌شناسی و معرفت‌شناسی در تئوری سازمان و مدیریت غربی نشئت می‎‌گیرد. بر این اساس، با رهگیری این فروکاهش در مبانی، نشان داده می‌شود که «رقابت» به‌عنوان داعیِ اصلی و اعتبارِ محوری در دیدگاه‌های سه‌گانه مدرن، نمادین تفسیری و پست‌مدرن مطرح است. در ادامه با رویکرد موضوع‌شناسیِ فلسفی، و با استفاده از روش‌های متناسب با ساحاتِ گوناگون تحقیق در حوزه اعتباریات و شیوه تحلیل مضمون، به شناسایی و معرفی قرابت به‌مثابه اعتبار محوری در مدیریت اسلامی پرداخته می‌شود. نتایج تحقیق نشان می‌دهد که در اندیشه اسلامی، کمال حقیقی، قرب به خدای متعال است که از مسیر ولایت‌پذیری انسان کامل محقق می‌شود و در ظاهرِ این قرب، هسته اصلیِ تعاملاتِ اجتماعی بر محور قرابت خانوادگی است. با کشف اعتبار «قرابت» به‌عنوان اعتبارِ محوری، در ساحت ساخت یکی از نمونه‌های منتج از محوریت قرابت تفریع خواهد شد و در ساحت تغییر به تبیین اثرات آن در طرح سازمان و با سه مولفه پیچیدگی، رسمیت و تمرکز پرداخته خواهد شد. 

explanation of qerabat as pivotal etebar in islamic management

the question of this study comes from scrutiny on the effects of reducing anthropological, ontological and epistemological foundations in the western’s organization theory and management theory. accordingly, by tracking this reduction of foundations, it is shown that the “competition” is the main incentive and pivotal etebar in the field of organization and in the tripartite modern, symbolic and postmodern perspective. then, by “ontological subjectology” approach and using a variety of research methods appropriate with one of the aspects of etebariat area and using thematic analysis technique, “qerabat” is identified and then is introduced as the pivotal etebar in the islamic management. the results show that in the islamic thought, the perfection is nearness to god almighty, the nearness in the core depends on subordination of the imamate and in the appearance depends on sketching social interaction on the characteristics of the family relationship. with the discovery of “qerabat” as the pivotal etebar, “unconditional bounty” is derived as one of the leading examples of the pivotal role of “qerabat” in the building aspect of etebariat methodology. its affects on the organization plan is investigated by the three components of complexity, focus and formality in the change aspect of etebariat methodology.