«هستی‌شناسی اجتماعی» در حکمت صدرایی(بررسی «تکوین جامعه» و «هستی اجتماعی انسان» در حکمت متعالیه)

«هستی‌شناسی اجتماعی» به نحوه وجود «موضوعات اجتماعی»، «واقعیت‌های اجتماعی» و «فرایندها و رخدادهای اجتماعی» می‌پردازد و به ایده‌هایی در باب مطالعه ماهیت، ویژگی‌ها، ساختار و عناصر خودآگاه در زندگی اجتماعی توجه می‌کند. اصول هستی‌شناختی صدرایی از جمع افراد، صورت نوعی جامعه را بر محور افق‌های معرفتی و معنوی پدید می‌آورد. انسان در اُفق تعامل دیالکتیکی وجودی با ساختارها و عناصر ساختاری جامعه ارتباط می‌یابد و این‌گونه سوژه و اُبژه بر مدار واحدی گرد هم می‌آیند. جامعه، مانند سایر امور وجودی جهان، حاوی «حرکت جوهری» است. عوامل انسانی و کنش‌های نیتمند آنها کلیت جامعه را به ‌سوی کمال یا انحطاط رهنمون می‌کند. انسان که تلاقی امکان‌ها و فعلیت‌هاست، از خلال عمل صالح و ایمان حقیقی حیث امکانی را عبور می‌دهد و به تجرد عقلی و هویت لاهوتی دست می‌یابد. معرفت، امر وجودی و بخشی از فعلیت‌هایی است که انسان مادی را به هستی لایزال مطلق الهی پیوند می‌زند و از این مسیر سعادت انسانی و حیات طیبه انسانی فرصت بروز می‌یابد. این مقاله درصدد است با بررسی بنیادهای فلسفی حکمت متعالیه، ظهور نظری اندیشه صدرایی را در علوم اجتماعی تحلیل کند. با تحلیل بنیادهای صدرایی علوم اجتماعی، راه بومی‌کردن علوم اجتماعی هموارتر و امید به شکل‌گیری نظریه‌های اجتماعی اسلامی در مقیاس کلان افزون‌تر خواهد شد.

social ontology in sadra's philosophy(the study of the formation of society and social existence of man in transcendental wisdom)

 “social ontology deals with the existence of social issues, social facts and social processes and events, and focuses on ideas about the nature of social life, it’s characteristics, structure, and elements of consciousness. the ontological principles of sadra’s create architype of socity from the total of individuals on the axis of epistemic and spiritual horizons. the human being in the horizon of existential dialectical interaction relates to the structures and structural elements of society, and thus subject and object come together on a single circuit. society, like the rest of the world’s existential matters, contains substantial motion. human agencies and their intentional actions lead the society as a whole to perfection or decadence. man, which is the intersection of possibilities and actualities, passes through the possibility of a righteous act and true faith, and reaches the rational abstraction and the divine identity. knowledge is the existential and is part of the actuality that binds the material extant to the eternal absolute divine being and from this pass apear the  huaman happines and its pure life. this article seeks to analyze theoritical emergence of sadra’s thought in sicial sciences through study philosophical fundation of transcendental wisdom. by analyzing of sadra’s fundations of social sciences, the pass of localization of social sciences get smoother, and hope to generating islamic social theories in macro scale will be added.