درآمدی بر الگوی حکمی و اجتهادی علوم اجتماعی اسلامی

ایدۀ تولید «علوم اجتماعی اسلامی» از راهکارهای پاسخ به مسئلۀ تبیین و فهم حیات انسانی و اجتماعی انسان و ارائۀ مدل‌هایی برای ادارۀ بهتر جامعه است. اما مقصود از علوم اجتماعی اسلامی و علم دینی چیست؟ طرفداران و کسانی که علم دینی را ممکن می‌دانند پاسخ‌های مختلفی به این پرسش داده‌اند. «الگوی حکمی و اجتهادی علوم اجتماعی» پاسخی برای تبیین چیستی، طبقه‌بندی و روش‌شناسی علوم اجتماعی در مقام موجود و مطلوب و تلاشی در شکل‌دهی به یک برنامۀ پژوهشی برای تولید علوم اجتماعی اسلامی است. در این مقاله با رویکردی توصیفی و تحلیلی پس از ذکر مقدمات و مقصود از الگو و معرفت الگویی در مطالعۀ مرتبۀ دوم علوم اجتماعی، به تشریح دیدگاه الگوی حکمی و اجتماعی در چهار بخشِ: 1. چیستی علوم اجتماعی، 2. نسبت علوم اجتماعی با عقل و حکمت، 3. نسبت علوم اجتماعی با تجربه و 4. نسبت علوم اجتماعی با آموزه‌های نقلی پرداخته می‌شود. براساس این تبیین در دو بخش انتهایی به برخی الزمات روشی و آینده‌نگارانۀ این الگو در تولید علوم اجتماعی اسلامی نیز اشاره می‌شود.

An introduction of Hikmi - Ijtihadi pattern of social sciences

AbstractIn the recent decades, the term Islamic social sciences has become prevalent, but those who use the term should explicate their usage. Proponents, who believe this idea, provided a variety of answers to this question. The Hikmi Ijtihadi pattern of social sciences provided an explanation for modality, taxonomy and methodology of social sciences. In addition, it will organize a research program for the fabrication of Islamic social sciences. This paper, after an introduction, describes his answer in four sections :(1) the modality of social sciences, (2) the relationship of social sciences with wisdom, (3) the relationship of The social sciences with experience and (4) the relationship of social science with the teachings of revelation. In the last two sections, some methodological and futuristic points are put forward for the fabrication of Islamic social sciences.