انسان از منظر سیاست جنایی اسلام و مکاتب جرم‌شناسی

 بررسی بزهکاری به‌عنوان رفتار موجودی به نام «انسان»، نیازمند شناخت انسان، ماهیت و جایگاه او است. این مقاله به مباحث انسان‌شناختی از دیدگاه مکاتب جرم‌شناسی و همچنین، از نگاه سیاست جنایی اسلام می‌پردازد. مکاتب جرم‌شناسی درباره اینکه انسان موجودی مختار است یا مجبور، مجرم یک عضو جامعه است یا عضویت از او سلب شده، یک میکروب یا انگل به‌حساب می‌آید که باید برای صیانت از جامعه نابود شود یا یک عضو شرافتمند جامعه است که با جامعه سر ناسازگاری گذاشته و باید به او در جهت جامعه‌پذیری کمک کرد، نظریات متفاوتی دارند. نگاه علت‌شناسانه اسلام به رفتار جنایی انسان نگاهی خاص و قابل توجه است. تحلیل اینکه اسلام ازسویی، انسان را خلیفه و جانشین خداوند در زمین و کسی که با دمیده‌شدن روح الهی تکوین یافته و مورد تکریم خداوند قرار گرفته‌، می‌شمرد و از‌سوی دیگر، انسان‌های منحرف را «کَالانعام بَل هُم اضَلّ» یا کور و امثال آن می‌شمرد نیز جای بررسی و پژوهش دارد. تحلیل این نگرش‌ها می‌تواند در ارائه نظریات جدید جرم‌شناسی‌ و راهکارهای نوین کاربردی در پیشگیری از بزهکاری مفید و موثر افتد. 

Human being from the perspective of criminal policy of Islam and criminology schools

 AbstractInvestigating delinquency as an behavior of a creature called “Human being” requires the knowledge of man, his nature and position. This article is about to discuss about anthropological topics from the perspective of criminology schools and Islamic criminal policy. criminology schools have different theories about these subjects that for example human beings are either free or forced, the offender is a member of the community or not? Is he a microbe or parasite or vice versa a decent member of the community. From the point of view of the criminal policy of Islam, man has dignity. Islam, on the one hand, suppose humans as the substitute for God on earth and on the other hand suppose some people as misguided and likes them as animals but more misguided. Analysis of these approaches can help to find new applied Solutions to Prevent delinquency and crimes.