نقض‌ناپذیری حق آزادی بیان به بهانه‌ صیانت از اخلاق از نگاه رانالد مایلز دِوُرکین با توجه به رویه‌ دیوان اروپایی حقوق بشر

یکی از عواملی که باعث شده تا دولت های عضو کنوانسیون اروپایی حقوق بشر به تحدید حقوق بنیادین فردی بپردازند، اتکا به مفهوم منافع عمومی است. توسل به مفهوم «اخلاق عمومی»، مندرج در اکثر مواد کنوانسیون، به عنوان یکی از اقسام منفعت عمومی، عاملی برای تحدید حقوق بیان شده است که در این جا می کوشیم به نقد و بررسی این مفهوم بپردازیم. اهمیت این بررسی زمانی دوچندان می شود که نه در خودِ کنوانسیون، نه در رویه دیوان استراسبورگ و نه در میان کشورهای عضو، هیچ برداشت واحدی از مفهوم «اخلاقیات» یا «اخلاق عمومی» دیده نمی شود. این عدم تعین مفهومی و عدم شفافیت منجر به آن شده تا کشورهای متعاهد هرکدام بنابر برداشت خاص خود به تعریف این مفهوم و تحدید حقوق افراد بپردازند. در این میان، «حق آزادی بیان» از آن دست حقوقی است که بیش ترین محدودیت ها را به خود دیده است. بر این اساس، مایلیم نگاهی سنجش گرانه و نقادانه درباره نقض «حق آزادی بیان» به بهانه صیانت از اخلاق عمومی داشته باشیم. در ادامه، می کوشیم نگرش رانالد مایلز دِوُرکین را در باب تقدم آزادی بیان در قیاس با منفعتی به نام اخلاقیات، به عنوان عاملی برای محدودیت این حق بنیادین، به بحث بگذاریم.

the inviolability of the right of freedom of speech under the pretext of protecting morality from the perspective of ronald myles dworkin: looking at the practice of the european convention of human rights

one of the factors that has led the contracting states of the european convention on human rights to is reliance on the public interest. in the most articles of the convention, the “public morality” is expressed as a form of public interest, which has been stated to restrict the fundamental rights of individuals. we will try to consider this concept critically. neither in the convention itself, nor in the procedures of the strasbourg court, or among the contracting states the significance of this study is recognized when we consider that there is no distinct and clear conception of the concept of “morality”, or “public morality”. this conceptual ambiguity has led to the contracting states to define this concept according to their own understanding- and one of the factor of restricting the fundamental rights of individuals. meanwhile the “right to freedom of expression” is one of the rights with the most restrictions. accordingly, in this article, we would like to take a critical look at the violation of the “right to freedom of expression” under the excuse of protecting “public morality”, and then we will discuss dworkin’s view of the primacy of “freedom of expression” over an expediency called “morals”, which is a factor in the violation of “freedom of expression”.