چالش نادیده‌انگاری حرمت جان انسان در سه قصّه قرآن

در تحقیق حاضر، با سه صحنه از سه قصّه قرآن مواجه هستیم. در صحنه نخست، ابراهیم در رویا مامور می شود که پسر خود را ذبح کند و درصدد انجام این کار برآمده و پسر نیز از پدر متابعت می‌کند. در صحنه دوم، خضر، نوجوانی را با این استدلال که ترسیدیم پدر و مادر خود را به کفر کشاند، به سزای عمل ناکرده‌اش، به قتل می‌رساند. در سومین صحنه، موسی قوم خود را به سبب پرستش گوساله، از باب توبه، به قتل عامّ یکدیگر مکلّف می‌سازد. نادیده انگاری حرمت جان انسان، چالشی است که در پی خوانش این سه قصّه رخ می‌نماید. تحقیق حاضر بیان می‌دارد که بر وفق اخلاق دین مدارانه و خداباورانه، اشکال مزبور وجهی ندارد؛ زیرا ابراهیم، خضر و موسی، هر سه از جانب خداوند جان آفرین و جان‌ستان، مامور و مکلّف بوده‌اند و رفتار الهی را نمی‌توان با معیارهای اخلاق بشری، در معرض آزمون و نقد قرار داد.

The Problem of Ignoring the Value of Human Life in Three Stories of the Quran

In the present study, we are faced with three scenes of three stories of the Quran. In the first scene, Abraham is commanded in dream to sacrifice his son. He decides to do it and his son followed him. In the second scene, Khidr, kills a teenager without sin. His argument is that we feared he would overwhelm his parents with rebellion and unfaith.In the third scene, Moses obliges his people to slaughter each otherto repent of worshiping the calf . The common problem in these three stories is ignoring the value of human life.The present article states that the problem is solvable if our morality is based on the belief in God and religion. Because God gives life and takes life and Abraham, Khidr and Moses are commanded by God. As a result, God’s behavior can not be criticized according to human moral standards.