|
|
بازار ازدواج و روند همسان همسری سنی زوجین در ایران
|
|
|
|
|
نویسنده
|
ترابی فاطمه ,عسکری ندوشن عباس
|
منبع
|
همايش ملي تغييرات خانواده و چالش هاي آن در ايران - 1395 - دوره : 1 - همایش ملی تغییرات خانواده و چالش های آن در ایران - کد همایش: 95151-20701 - صفحه:0 -0
|
|
|
چکیده
|
در چند دهه اخیر، ابعاد مختلف ازدواج و خانواده در ایران تحولات مختلفی را تجربه کرده است. یکی از ابعاد مهم تحولات ازدواج و همسرگزینی در ایران، افزایش سن ازدواج به ویژه برای زنان و کاهش متوسط دامنه تفاوت سنی زوجین بوده است. گرچه پارهای از تحقیقات، با طرح فرضیات و گمانهزنیهایی درخصوص فاصله سنی زوجین و مرتبط نمودن آن با ترکیب جمعیت همسران بالقوه در آستانه ازدواج، به بررسی مضیقه ازدواج و توازن یا عدم توازن تعداد دو جنس پرداختهاند، اما پژوهشهای تجربی موجود کمتر به تحلیل بازار ازدواج در ایران از نقطه نظر روند تحولات مرتبط با الگوی همسرگزینی سنی و تشابه یا تفاوت سنی زوجین توجه نشان دادهاند. مقاله حاضر به تحلیل روند تحولات همسانهمسری سنی زوجین در ایران در طول چند دهه اخیر میپردازد. برای این منظور با بازسازی دادههای نمونه سطح فردی سرشماری 1390 کشور، ابتدا روند زمانی تغییر در فواصل سنی زوجین و سهم همسانهمسری سنی برای متولدین سالهای 60-1325 مورد بررسی و تحلیل قرار میگیرد. سپس برمبنای دادههای فردی ثبت واقعه ازدواج طی دوره 92-1383 مربوط به پنج استان منتخب کشور شامل استانهای آذربایجان شرقی، تهران، سیستان و بلوچستان، گیلان و یزد، وضعیت همسنی همسران در ازدواجهای اخیر بررسی میشود. تلاش میگردد برمبنای این دادهها چگونگی الگوی همسانگزینی سنی در ازدواجهایی که در سنین پایینتر رخ داده است، در مقایسه با ازدواجهایی که به تاخیر افتاده است، بررسی گردد. به اختصار یافتههای مطالعه، روندهایی را منعکس میکند که هماهنگی دادههای سرشماری و ثبت ازدواج را نشان میدهد. براساس یافتهها، در طول زمان از فواصل سنی زیاد بین زوجین به طور چشمگیری کاسته شده و در مقابل درصد ازدواجهای با فاصله کم سنی بین زن و شوهر و یا همسان از نظر سنی رو به افزایش بوده است. یافتهها حاکی از آن است که افزایش سن ازدواج مردان رابطه خطی و مستقیمی با مقدار فاصله سنی زوجین نشان میدهد. بگونهای که مردانی که در سنین پایینتر (کمتر از بیست سالگی) ازدواج کردهاند، با زنانی ازدواج وصلت کردهاند که بهطور متوسط بزرگتر از آنها بودهاند و هرچه سن ازدواج مردان افزایش مییابد، گرایش آنها به ازدواج با زنان جوانتر (و با فاصله سنی بیشتر) افزایش مییابد. در مقابل، فاصله سنی زوجین، الگوی u-شکلی را برحسب سن ازدواج زنان منعکس میکند. به طوری که زنانی که در پایینترین سنین ازدواج میکنند، از نظر متوسط بالاترین فاصله سنی را با شوهرانشان دارند و با افزایش سن ازدواج این فاصله کاهش مییابد. برای زنانی که در سنین 32-28 ازدواج میکنند، فاصله سنی زوجین به کمترین مقدار میرسد و مجددا به موازارت تاخیر در ازدواج زنان، این فاصله رو به افزایش میگذارد. مقاله حاضر، علاوه بر واکاوی روند زمانی تحولات الگوی همسرگزینی سنی در ایران، برخی از عوامل مرتبط با تفاوت در روندهای مذکور و پیامدهای این تحولات را تحلیل میکند.
|
کلیدواژه
|
همسان همسری، همسرگزینی، بازار ازدواج، فاصله سنی زوجین، خانواده، سن ازدواج
|
آدرس
|
|
پست الکترونیکی
|
aaskarin@yazd.ac.ir
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Marriage Market and the Trend of Age Homogamy in Iran
|
|
|
Authors
|
|
Abstract
|
Different aspects of family in Iran have been changed during the past few decades. For instance, the age at marriage has increased, especially for women, resulting in a reduction in the spouses’ age difference. Some studies have focused on marriage squeeze or an unbalance in the number of marriageable males and females. These studies have related the spouses’ age differences to the composition of unmarried population. However, the existing literature has not investigated the trends and patterns of age homogamy in Iran. This is the subject of the present paper. First, using the individual data from the 2011 Iranian census, changes in the spouses’ age differences among the 1946-1980 birth cohorts is described. Then, the registration data at the individual level for the period 2004-2013 is used to study the trends and patterns of age homogamy in five provinces of East Azerbaijan, Tehran, Sistan-and-Baluchistan, Gilan, and Yazd. The pattern of age homogamy in early and late marriages has been given a special consideration.The findings show a reduction in large age differences between spouses, suggesting an increase in age homogamous marriages over time. In addition, there is a linear positive association between the husbands’ age at marriage and the spouses’ age difference. Specifically, marrying young, particularly at ages before 20 years, increases the chances of having an older wife. As the husbands’ age at marriage increases, they are more likely to marry younger wives with a larger age difference. The spouses’ age difference displays a U-shaped pattern with regard to the wives’ age at marriage. In other words, women who marry young display the largest age difference with their husbands; the difference reduces as the age at marriage increases, reaching its lowest level for women marrying at ages 28-32 years; and marrying at higher ages is associated with higher spouses’ age difference. The paper also analyses some factors related to these patterns and their various implications.
|
Keywords
|
Age homogamy ,mate selection ,marriage market ,spouses’ age difference ,family ,age at marriage ,Iran
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|