بررسی رابطه بین بکارگیری تئوری محدودیت و بهبود موقعیت رقابتی با در نظر گرفتن نقش میانجی هوش استراتژیک در باشگاه های ورزشی

تحقیق حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر اجرا توصیفی همبستگی بود. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه کارکنان اداری باشگاهای ورزشی در شهر بندرعباس به تعداد 180 نفر درسال 1399 می باشد. که 118 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. از پرسش نامه تئوری محدودیت گلدارت (2019)، پرسش نامه موقعیت رقابتی ابراهیمی (1395) و پرسش نامه هوش استراتژیک مکوبی (2018) استفاده شد. اطلاعات با استفاده از نرم افزار spss23 و amos22 تجزیه و تحلیل گردید. نتایج نشان داد بین بکارگیری تئوری محدودیت و بهبود موقعیت رقابتی باشگاه های ورزشی وهوش استراتژیک رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد.