مصرف مواد انرژی‌زا در ورزش از دیدگاه فقه اسلامی

اهمیت تبیین مولفه‌های سبک زندگى اسلامى بر کسى پوشیده نیست. یکى از مولفه‌ها، چگونگى تفریحات در سبک و روش زندگى است و ازجمله تفریحات، پرداختن به ورزش است. امروزه ورزش در زندگى معاصر از اهمیت خاصى برخوردار شده است و ما شاهد گسترش پدیده ورزش هستیم. در کنار این شاهد مصرف داروهای غیرمجاز انرژی‌زا و دوپینگ توسط گروهی از ورزشکاران هستیم. مصرف مواد انرژی‌زا در ورزش از دیدگاه اخلاق کاربردی و از منظر اسلام، روشی نادرست برای افزایش کارآیی ورزشکاران است. دیدگاه اخلاقی اسلام را می‌توان با توجه به منابع اسلامی و بر اساس اصول مشخص تصویر نمود. ازاین‌رو در این مقاله به بررسی مصرف مواد انرژی‌زا در ورزش از دیدگاه فقه اسلامی می‌پردازد. روش انجام پژوهش توصیفی,تحلیلی است. نتایج حاصل از پژوهش نشان می‌دهد که در مکتب اسلام انجام فعالیت‌های ورزشی و پرورش روح و جسم از اهمیت فوق‌العاده‌ای برخوردار است و توصیه‌های فراوانی در راستای پرداختن به ورزش در کلام پیشوایان دین ملاحظه می‌شود؛ اما مسئله‌ای که چالش‌برانگیز است مصرف مواد انرژی‌زا در ورزش توسط ورزشکاران است. مسئله «دوپینگ» یا استفاده از مواد و روش‌های نادرستِ انرژی‌زا یکی از چالشی‌ترین مباحث اخلاق ورزش است. مصرف مواد انرژی‌زا اغلب نوعی تقلب و فریب‌کاری است و همه‌کسانی که از این روش برای افزایش کارآیی استفاده می‌کنند، علاوه بر تضییع حق دیگران، توان خویش را به‌صورت غیرواقعی بالا می‌برند. مصرف مواد انرژی‌زا علاوه بر ضرر‌های جسمی و روحی فراوان، با هدف و روح ورزش که همراه با جوانمردی و صداقت و به‌طور خلاصه پرورش جسم و روح است، در تضاد است.