بررسی تاثیر باورهای خودکارآمدی بر عزت نفس و استرس به عنوان تعیین کننده رضایت شغلی (مطالعه موردی : معلمان ورزش شهرستان جهرم)

مقدمه: امروزه استرس شغلی و رضایت شغلی یکی از مهمترین متغیرهایی می باشد که اکثر کارمندان و معلمان در سازمان ها و موسسات مختلف با آن درگیر هستند. عوامل متعددی در ایجاد استرس شغلی و کاهش رضایت مندی شغلی تاثیر گذار می باشد که عزت نفس و خوکارآمدی یکی از مهمترین این عوامل می باشد.روش ها: پژوهش حاضر با توجه به هدف، کاربردی و از نظر چگونگی به دست آوردن دادهای مورد نیاز در زمره تحقیقات توصیفی, پیمایشی بود. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه معلمین ورزش در سطح شهرستان جهرم، به تعداد 100 نفر بود. حجم نمونه و روش نمونه گیری بر اساس جدول مورگان 78 نفر مرد و زن بود که به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزارگردآوری اطلاعات در این پژوهش شامل پرسشنامه های باورهای خودکارآمدی شرر و همکاران (1982)، عزت نفس روزنبرگ(1965)، استرس شغلی اوسیپو (1987) و رضایت شغلی مینه سوتا (2009). آزمون هایی که جهت تجزیه و تحلیل داده ها و بدست آوردن نتایج فرضیه ها انجام گرفت، عبارت بودند از: آزمون t، آزمون من ویتنی، آزمون رگرسیون، آزمون آنوا، آزمون پیرسون و اسپیرمن. یافته ها و نتایج: بیشترین فراوانی در مردان(56.4 درصد، 44 نفر)، در بازه سنی 41 تا 50 سال (34 نفر، 43.6 درصد) با مدرک لیسانس، (60.3 درصد و 47 نفر) بودند. میانگین باورهای خودکارآمدی برابر 10.62 ± 71.423 ؛ عزت نفس برابر 5.95 ± 42.961 ؛ رضایت شغلی برابر 9.85 ± 83.666 و استرس برابر 18.80 ± 251.769 بود. باورهای خودکارآمدی بر عزت نفس و استرس به عنوان تعیین کننده رضایت شغلی در میان معلمان ورزش شهرستان جهرم تاثیر گذار بود. میان ویژگی های سن، جنسیت و سطح تحصیلات معلمان و تاثیر باورهای خودکارآمدی بر عزت نفس و استرس به عنوان تعیین کننده رضایت شغلی رابطه وجود نداشت. میان خودکارآمدی و عزت نفس در میان معلمان ورزش شهرستان جهرم به میزان 0.948 رابطه معنادار وجود داشت. میان خودکارآمدی و رضایت شغلی در معلمان ورزش شهرستان جهرم رابطه معناداری وجود نداشت.