بررسی رابطه حس تعلق به مکان با مولفه‌های خلاقیت هیجانی دانشجویان دانشگاه بوعلی‌سینا همدان

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه حس تعلق به مکان با مولفه های خلاقیت هیجانی در دانشجویان دانشگاه بوعلی‌سینا بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه بوعلی‌سینا همدان در سال تحصیلی 1394-1395 به تعداد 7529 نفر و نمونه پژوهش شامل 367 نفر از این دانشجویان بود که به روش نمونه گیری خوشه‌ای مرحله ای انتخاب شدند. از پرسشنامه های حس تعلق به مکان محقق ساخته (1395) و خلاقیت هیجانی آوریل (1989) به‌عنوان ابزار پژوهش استفاده شد. داده ها پس از جمع آوری براساس فرضیه پژوهش و با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون تحلیل شدند. نتایج نشان داد بین حس تعلق به مکان با خلاقیت هیجانی رابطه معنادار وجود دارد. همچنین بین حس تعلق به مکان با مولفه‌های اصالت و آمادگی هیجانی نیز رابطه معنادار وجود دارد. در مورد رابطه بین مولفه‌های دو متغیر نیز نتایج حاکی از وجود رابطه معنادار بین پیوند اجتماعی با آمادگی هیجانی بود. در مجموع نتایج نشان داد که رابطه معنادار بین حس تعلق به مکان با خلاقیت هیجانی و مولفه‌های آن وجود دارد.