بررسی رابطه سبک‌های مقابله با استرس بر امنیت روانی دانشجویان در دوران کرونا

امنیت روانی از نیازها و انگیزه‌های اساسی انسان می‌باشد و از بین رفتن آن باعث اضطراب و استرس می‌گردد. یکی از دلایل از بین رفتن امنیت روانی دانشجویان، گسترش جهانی ویروس کرونا می‌باشد. از طرفی سبک‌های گوناگون مقابله با استرس می‌توانند بر امنیت روانی اثر بگذارند. لذا هدف از این پژوهش، بررسی رابطه سبک‌های مقابله با استرس بر امنیت روانی دانشجویان در دوران کرونا می‌باشد. این پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی بود و جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی و پیام نور شهر مراغه در سال تحصیلی 1400-1399 به تعداد 3874 نفر می‌باشند. حجم نمونه به‌وسیله جدول کرجسی و مورگان 350 نفر برآورد شد که به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه سبک‌های مقابله‌ای اندلر و پارکر ciss (1990) و سیاهه امنیت روانی امین پور، فرم کوتاه (1386) بود. جهت تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد و آزمون فرضیه‌ها با تحلیل رگرسیون و ضریب همبستگی پیرسون و نرم‌افزار spss انجام شد. نتایج نشان داد که بین سبک مقابله‌ای هیجان مدار، اجتنابی و مسئله مدار با امنیت روانی دانشجویان رابطه معناداری وجود دارد (05/0>p). با توجه به وجود رابطه معنادار بین سبک‌های مقابله با استرس با امنیت روانی دانشجویان در زمان شیوع کرونا پیشنهاد می‌شود که مسئولین و مشاوران برنامه‌هایی جهت گرایش دانشجویان به سمت سبک‌های مقابله‌ای ارائه کنند و از این طریق به بهبود امنیت روانی آن‌ها کمک نمایند.